Grapje toch?

Ze is fel, echter onder haar vurige stem hoor ik een kwetsbaar stuk. Ze sluit als hij zegt dat het maar een grapje was en dat ze zich niet zo moet opwinden. Geluidloos biggelen er tranen over haar rode wangen. Haar ogen ontmoeten de mijne en ik zie haar machteloze blik. Er volgt een pijnlijke stilte.

We kunnen ons deze situatie allemaal wel inbeelden. De grap waar iedereen om lacht. Zelfs degene die het betreft, omdat het anders zo pijnlijk ongemakkelijk kan worden. Maar wat anderen niet zien is dat "de grap" onderhuids heel wat schade aanricht. Schade die zich keer op keer opbouwd en zich heeft genesteld in onzekerheid. De lach van verdriet en onveiligheid.

Vaak weet de "grapjas" niet eens dat het kwetsend is of zegt juist iets cynisch in gezelschap waar een verkapte boodschap in zit. Het verstoord direct liefdesrelaties en tevens hechte vriendschappen.

Lach dus niet vanzelfsprekend mee, maar wees eerlijk in wat je voelt of ziet gebeuren. En ja, dat mag best ongemakkelijk zijn, maar sommige grappen verdienen geen podium. Daarin tegen verdient je liefdespartner of vriend(in) jouw respect. Dat is de weg naar een oprechte intense glimlach.