In een relatie zijn twee dingen nodig, en een goede balans daartussen: autonomie en verbondenheid. Ik kom wel eens tegen dat de ene partner sterker is in verbondenheid en de ander in autonomie. Dat kan voor problemen zorgen. Vaak ontstaat een patroon waarbij de een de ander 'achterna zit'. Degene die meer gehecht is aan autonomie wil zijn of haar 'eigen ding' doen, en degene die meer gericht is op verbondenheid, wil dingen samen doen. Dit kan voor de autonome persoon voelen als claimend gedrag. En het autonome gedrag kan voor de verbonden persoon voelen als vluchtgedrag. Het versterkt elkaar dan als het ware.
Dit patroon valt in therapie te doorbreken door weer in verbinding te komen over beide behoeftes en samen een balans te zoeken waarbij zowel de autonomie als de verbondenheid mogen bestaan.
Dit patroon valt in therapie te doorbreken door weer in verbinding te komen over beide behoeftes en samen een balans te zoeken waarbij zowel de autonomie als de verbondenheid mogen bestaan.
