In een relatie spelen er altijd twee componenten: autonomie en verbondenheid. Ze zijn beide nodig voor een gezonde balans. Teveel autonomie maakt dat er weinig van de relatie overblijft, teveel verbondenheid maakt dat je teveel inlevert totdat er geen individu meer overblijft.
Vaak heeft de ene partner meer behoefte aan autonomie en de ander meer aan verbondenheid. Een klein verschil in behoefte kan uitgroeien tot een groot issue, als men elkaars behoefte niet erkent en wederzijds tegemoetkomt. In de praktijk is het meestal één van de twee die inlevert ten koste van zichzelf en dat gaat zich een keer wreken.
Dan is het goed om deze behoeften samen eens open te bespreken, zelf of bij een therapeut.
Vaak heeft de ene partner meer behoefte aan autonomie en de ander meer aan verbondenheid. Een klein verschil in behoefte kan uitgroeien tot een groot issue, als men elkaars behoefte niet erkent en wederzijds tegemoetkomt. In de praktijk is het meestal één van de twee die inlevert ten koste van zichzelf en dat gaat zich een keer wreken.
Dan is het goed om deze behoeften samen eens open te bespreken, zelf of bij een therapeut.
