Sommige kinderen maken meerdere scheidingen mee. Nadat men na de scheiding van de ouders een samengesteld gezin heeft gevormd, kan ook daarna weer een scheiding plaatsvinden. Soms zijn ze blij van hun stiefouder af te zijn, maar soms ook voelen zij zich schuldig, omdat hun moeder nu weer alleen is. Vaak denken zij dat het hún schuld is, dat het niet goed ging. En wat ook heel vaak voorkomt: dat de nieuwe stiefouder een belangrijke rol is gaan spelen in het leven van een kind. Het kind is gehecht geraakt aan de stiefouder/bonusouder en wil hem (of haar) niet kwijt. Weer een verlies van een belangrijk iemand. Want kinderen hechten zich ook aan de stief/bonusouder.
Bij ruzies verandert alles
Als er ruzie ontstaat, of het kind gaat op zoek naar de eigen afwezige ouder dan kan de stiefouder zich afgewezen en misschien zelfs bedonderd voelen. Hij heeft vaak zoveel geïnvesteerd in zo’n kind, verwacht misschien zelfs dankbaarheid i.p.v. gedoe. Een natuurlijke ouder investeert vanzelfsprekend, maar voor een stief/bonusouder is dat niet vanzelfsprekend! Want het is niet zijn/haar kind. De natuurlijke ouder die het kind misschien ook ondankbaar vindt en boos wordt, blijft ondanks alles toch van het kind houden. Voor een stiefouder is dat erg ingewikkeld. Dit kan dus ook weer leiden tot conflicten in de relatie.
Na het samengesteld gezin toch contact met de “stiefouder”
Soms willen kinderen na uiteenvallen van het samengesteld gezin toch het contact behouden met hun stiefouder, aangezien die zo lang nog deel heeft uitgemaakt van hun jonge leven. Deze stiefouder heeft dan vaak wel een ouderrol vervuld in het verleden maar wordt een soort extra vertrouweling voor het kind.
Het kan ook andersom zijn
Kinderen kunnen gehecht zijn aan de stiefouder, maar andersom kan het ook zijn. Ik ken iemand die meerdere jaren een rol speelde in een samengesteld gezin als “vervangende vader” en zeer goed met de kinderen overweg kon. Heel lang heeft hij na de scheiding nog gehoopt dat deze kinderen eens iets van zich zouden laten horen.
Bij ruzies verandert alles
Als er ruzie ontstaat, of het kind gaat op zoek naar de eigen afwezige ouder dan kan de stiefouder zich afgewezen en misschien zelfs bedonderd voelen. Hij heeft vaak zoveel geïnvesteerd in zo’n kind, verwacht misschien zelfs dankbaarheid i.p.v. gedoe. Een natuurlijke ouder investeert vanzelfsprekend, maar voor een stief/bonusouder is dat niet vanzelfsprekend! Want het is niet zijn/haar kind. De natuurlijke ouder die het kind misschien ook ondankbaar vindt en boos wordt, blijft ondanks alles toch van het kind houden. Voor een stiefouder is dat erg ingewikkeld. Dit kan dus ook weer leiden tot conflicten in de relatie.
Na het samengesteld gezin toch contact met de “stiefouder”
Soms willen kinderen na uiteenvallen van het samengesteld gezin toch het contact behouden met hun stiefouder, aangezien die zo lang nog deel heeft uitgemaakt van hun jonge leven. Deze stiefouder heeft dan vaak wel een ouderrol vervuld in het verleden maar wordt een soort extra vertrouweling voor het kind.
Het kan ook andersom zijn
Kinderen kunnen gehecht zijn aan de stiefouder, maar andersom kan het ook zijn. Ik ken iemand die meerdere jaren een rol speelde in een samengesteld gezin als “vervangende vader” en zeer goed met de kinderen overweg kon. Heel lang heeft hij na de scheiding nog gehoopt dat deze kinderen eens iets van zich zouden laten horen.
