Tips bij bindingsangst

Besef dat je ooit een goede reden hebt gehad om deze angst te ontwikkelen en leer jezelf veilig te voelen met jouw eigen kwetsbare stukken.

Boekentip: De kracht van gehechtheid
Het innerlijke vermogen ontwikkelen om diepgaande en bestendige relaties aan te gaan .

Dit boek laat zien wanneer gehechtheidswonden ontstaan en hoe we die verbroken verbinding kunnen helen. Voor herstel is een mededogend inzicht in onze eigen vroegkinderlijke relatiesjablonen nodig. Dit boel is gebaseerd op de gehechtheidstheorie en neurowetenschap. Het reikt oefeningen aan die helpen om de verbinding met ons zelf te herstellen,.

Hannah Cuppen van het boek : Liefdesbang heeft ook verschillende podcasten en You tube filmpjes over bindings- en verlatingsangst.
Erg de moeite waard om te beluisteren of naar te kijken.
Het geeft veel inzicht!
je kunt het eenvoudig googelen!

Onderzoek de angst. Waar ben je bang voor? Wat is het ergste wat er kan gebeuren? Wat ben ik geneigd te doen/hiermee om te gaan? Wat levert me dit op? Wil ik verandering hierin? Wat is je onderliggende behoefte? Hoe kun je hier zelf een stapje in zetten? Welke hulp kan je je partner vragen?

Heb ik bindingsangst of verlatingsangst?

Ben je toch liever samen, maar blijft er nooit iemand hangen? Misschien is het dan tijd om te onderzoeken hoe dat komt Misschien ben je eerder gekwetst in de liefde en heb je moeite om jezelf open te stellen of heb je de lat erg hoog liggen.

Vroegere jeugdervaringen kunnen ook invloed hebben op je huidige relaties. Hoe jij je vroeger aan je ouders hechtte, zegt veel over hoe jij je hecht aan je partner. Kon je op je ouders vertrouwen, dan ben je waarschijnlijk veilig gehecht. Maar wie onveilig gehecht is, kan later last krijgen van bindingsangst of verlatingsangst.

Wanneer je weet wat je hechtingsstijl is, weet je waarom je steeds op de verkeerde valt of nooit een volgende stap durft te zetten. Het goede nieuws is: ook als je onveilig gehecht bent, kun je leren om je veilig te hechten aan anderen. Ook jij kan een gelukkige, evenwichtige relatie krijgen, waarin jij jezelf blijft!

Boekentip: Omgaan met hechtingsproblemen van Pieternel Dijkstra

Bindings-en verlatingsangsten hebben te maken met hechtingproblemen.
in dit boek komen de oorzaken, gevolgen en behandelmogelijkheden van hechtingsproblemen aan de orde. Wat is hechten?
Op welke manier kun je dat doen?
Je kunt leren om op een gezonde manier van iemand te houden, ook als je geen gelukkige jeugd hebt gehad. Dit boek helpt je de eerste stap te zetten.

Bindingsangst en verlatingsangst gaan vaak samen. Ze zijn een kant van dezelfde medaille. De ene kant bindingsangst, de andere kant verlatingsangst. Soms zitten ze in een persoon verenigd. In de ene relatie kan die persoon bindingsangst vertonen (niet willen binden voor de langere termijn, niet intiemer worden) en in de andere relatie kan zo iemand verlatingsangst laten zien.

Vaak zoeken partners met bindingsangst, partners met verlatingsangst op en vice versa. Vreemd genoeg matchen ze regelmatig omdat een veilige hechting maken niet goed lukt.

'Ik heb bindingsangst' voelt wellicht gelijk als een groot massief bolwerk. Hoe zou het zijn om te zeggen: op bepaalde momenten merk ik dat ik een beetje moeite krijg met dichtbij zijn. Wat heb ik op die momenten nodig? Hoe kan ik mezelf bij de hand nemen?

Stel jezelf de vraag, handel ik uit angst of liefde?
Heb ik een open of een gesloten hart?
Heb je de moed om te kiezen voor liefde, ook al doet je partner dat niet. Hou je op dit moment van jezelf?
Welke gedachte of welke handeling kun jij voor jezelf doen wat getuigd van zelfliefde?

Een heel goed boek voor mensen met bindingsangst en verlatingsangst is:
Liefdesbang (geschreven door Hannah Cuppen). Het beschrijft o.a. de kenmerken, waar het vandaan komt en ook hoe je ermee om kunt gaan. Een aanrader!

In contact zijn
In een intieme relatie is het belangrijk om in contact met elkaar te zijn. Vaak is het zo dat in het begin van de relatie stellen veel met elkaar delen, elkaar dingen vertellen, zich prettig voelen bij elkaar en graag samen dingen doen.

Gedurende de relatie verandert de interactie zodanig dat stellen het idee hebben het contact met de ander kwijt te raken. Partners maken contact of onderhouden het contact met elkaar door verbale- en non-verbale communicatie. Wanneer een partner bijvoorbeeld probeert om contact met de ander te maken en de ander reageert daar niet op, of gaat het contact niet aan, dan voelt de ander zich afgewezen.

Dit kan zijn doordat de ander niet reageert op wat er wordt gezegd (verbaal contact) of door het ontbreken van fysieke synchroniciteit (non-verbaal contact).

Fysieke synchroniciteit, het onbewust synchroniseren van bewegingen en manieren, geeft ook een gevoel van verbondenheid, het ondersteunt het gesprek en mensen zijn in contact met elkaar. Dit ervaren stellen als prettig en wordt niet eens altijd bewust gesignaleerd. Onbewust beseffen mensen of ze wel of niet in contact zijn met de ander.

Probeer er dus op te letten dat jullie met elkaar in contact zijn en blijven. Wanneer je merkt dat dat niet meer zo is, laat een relatietherapeut dan met jullie meekijken en helpen om het contact te herstellen.

Laat je partner in haar/zijn waarde.
Ook al ben je het er niet mee eens.

Ruimte geven indien dat mogelijk is.
En zeker geen dingen forceren.

Bindingsangst is lastig in een relatie. In een relatie gaat het immers om verbinding....

Gisteren gebruikte ik bij een sessie de metafoor dat je in een relatie de behoefte hebt om te voelen dat er iemand aan de andere kant van het touw is. Wat doe jij met het touw?

 

Durf je het op te pakken? Of leg je het snel neer uit angst dat jij (weer) degene bent die alleen met het touw in handen staat....?

Praat met je partner over hoe jullie met jullie verbinding omgaan en hoe dat voor jou en de ander voelt. Als het lastig is om hier woorden aan de geven gebruik dan een metafoor, zoals die van het touw....

 

Alleen al ruimte geven aan de gevoelens en ervaringen kan al een gevoel van verbinding geven dat van betekenis kan zijn voor jullie relatie.

Elkaar de ruimte geven kan juist heel verrijkend werken in een relatie.
Je houdt op die manier ook de spanning vast tussen 2 partners,
Distantie zorgt ook voor verbinding door de spanning die het oplevert.

Bindingsangst en verlatingsangst liggen heel dicht bij elkaar.

Het komt heel vaak voor dat je in de ene relatie bindingsangst ontwikkelt (bang bent om te binden) en in een andere relatie verlatingsangst (bang bent om verlaten te worden). Zelfs in 1 relatie kun je verschuiven van het een naar de ander.

De enige oplossing hiervoor is: verbinden met jezelf. Pas als je verbonden bent met jezelf kun je dat met de ander, op een gezonde manier. Ook het erkennen van je angsten is een eerste stap.

Coaching en mindfulness kunnen je daar heel goed bij helpen!

In het boek Verbonden van Levine en Heller lees je alles over verlating en bindingsangst.

Veel goede tips en herkenbaar geschreven.

Nabijheid hoeft niet meteen groots of intens te zijn. Begin met iets kleins dat voor jou haalbaar voelt: een korte wandeling samen, een aanraking die je toelaat, of één persoonlijke gedachte die je durft te delen. Deze kleine stappen helpen je zenuwstelsel wennen aan verbinding, zonder dat je jezelf overweldigt.

Als je merkt dat je gevoelens liever wegdrukt, kan een vast moment helpen om de druk te verlagen. Kies één keer per week een kwartier waarin jij rustig deelt wat er in je omgaat, zonder dat je alles perfect hoeft uit te leggen. Dit voorspelbare, korte gesprek helpt je stap voor stap meer veiligheid te ervaren in contact.

Bijna iedereen heeft behoefte aan emotionele verbinding. Maar het is moeilijk om met de kwetsbaarheid van de liefde om te gaan. Als we geen verbinding ervaren zijn er grofweg om twee manieren om het voor elkaar te krijgen. De ene is dat je de muur van je partner dwingend probeert af te breken en de andere is dat je je terugtrekt achter je eigen muur. Welke manier je kiest hangt van je voorgeschiedenis af. Helaas drijft dit partners alleen maar meer uit elkaar. Wat wel werkt is de moed hebben om je eigen kwetsbaarheid te tonen.

Dit is voor belangrijk als je veel ruzies hebt over taken. Kijk eens wat dieper. De ruzies die ertoe doen gaan nooit over de inhoud, zoals seks, geld of de kinderen. Je hebt in veel gevallen te maken met een partner die protesteert tegen het verlies van een veilige emotionele band met de ander. De grootste moeilijkheid daarbij is dat de een eigenlijk behoefte heeft aan bevestiging dat je ertoe doet. Maar het wordt op een kritische manier gebracht, waardoor je juist verder van elkaar af komt te staan en emotioneel uitgehongerd raakt.

Merk jij voor jezelf het verschil tussen liefde kunnen geven of liefde kunnen ontvangen? En bij jouw partner?

De meeste koppels vinden evenwicht en een gelijkwaardige wederkerigheid in de liefde erg belangrijk. Toch kennen velen van ons één of meer van deze ongelijkwaardige situaties:

Ik geef liefde, maar ik vraag het niet terug.
Ik geef liefde, maar mijn partner geeft het niet uit zichzelf terug.
Ik geef liefde, maar mijn partner kan het niet ontvangen.
Dat kan je ook zo omdraaien:

Ik krijg liefde, maar het verstikt me en ik houd het af.
Ik krijg liefde, maar ik kan het niet teruggeven.
Ik krijg liefde, maar ik kan het niet ontvangen.
Valkuil

Een veelvoorkomende valkuil van koppels is dat zij zich door deze disbalans verliezen in een vormdiscussie.

Misschien herken je dat wel. Een discussie over de vorm waarin je elkaar liefde geeft. Dat wordt algauw een soort machtsstrijd: wie geeft elkaar op welke manier liefde en wie doet dat het beste of het meeste… Als je op deze manier de strijd aangaat, dan is het geen wonder dat je de erkenning of waardering voor jouw inzet mist.

De vraag is echter of je dan de juiste discussie voert met jouw partner.

Want je stelt je dan niet meer open voor waar jij werkelijk behoefte aan hebt, en ook niet voor wat je partner werkelijk nodig heeft.

Het kunnen geven én ontvangen van liefde, en dat ook nog eens bespreekbaar kunnen maken, is een kwetsbaar iets als je je niet veilig voelt bij elkaar.

Randvoorwaarde

Je emotioneel veilig voelen is namelijk een basisvoorwaarde voor de geestelijke en lichamelijke intimiteit met je partner.

Zonder die veiligheid is het ontzettend moeilijk om je echt open te stellen. De een heeft daar meer moeite mee dan de ander. Dat hangt voor het grootste deel af van de hechtingsstijl die je hebt. Partners die veel machtsstrijd en afstandelijkheid ervaren, activeren om de haverklap één van deze stijlen:

Een angstige hechtingsstijl: je ‘trekt’ aan je partner en je behoefte is meer liefde (althans dat denk je…).
Een vermijdende hechtingsstijl: je ‘trekt je terug’ van je partner en je behoefte is ook meer liefde (alleen heb je dat waarschijnlijk niet helemaal door…).
Hierbij is het goed te bedenken dat je jouw hechtingsstijl niet met een aan- en uitknop kunt bedienen. Jouw partner kan dat uiteraard ook niet.

Dat werkt zo. Ieder mens heeft een hechtingssysteem. Dat is de basisbehoefte om je te willen verbinden. Wordt de verbinding bedreigd, dan slaat je hechtingssysteem aan. Of en hoe dat gebeurt, hangt af van je hechtingsstijl: veilig, angstig of vermijdend. En deze kun je ook nog eens afwisselend combineren.

Het meest ideale is als je allebei een veilige hechtingsstijl hebt. Je hebt dan weinig angst voor verlating en je gaat intimiteit niet uit de weg.

Kromme kijk

Wanneer we een angstige of vermijdende hechtingsstijl ontwikkeld hebben, dan hebben we een ‘kromme’ kijk op veiligheid. We zeggen en doen dingen (niet) om de veiligheid voor elkaar te vergroten, maar ondertussen wordt het juist onveiliger.

Je hebt dan een aantal innerlijke overtuigingen waarmee je jouw of jullie veiligheid denkt te borgen, terwijl het averechts werkt.

Misvatting

Dit zijn 4 van die veelvoorkomende innerlijke overtuigingen over je emotionele veiligheid die misleiden:

Misleidende overtuiging 1: Ik ben veilig als ik niet laat merken dat ik behoeften heb.

Dit soort onderliggende ‘onjuiste’ gedachten kun je hierbij hebben:

Wat ik nodig heb is er toch niet voor mij. Waarom zou ik er dan om vragen? Dat heeft toch geen zin.
Als ik het nou geef en voordoe, dan krijg ik het vanzelf terug. Dan heb je dat toch wel door?
Zo lang ik jou maar niet laat merken welke behoeften ik heb, heb je ook niet de macht om het mij te onthouden en kun je mij niet kwetsen. Of dwarsbomen. Of manipuleren.
Misleidende overtuiging 2: Ik ben veilig als ik mijn verlangen naar jouw liefde niet laat zien.

Hier kunnen dit soort onbewuste gedachten spelen:

Ik ben niet iemand om van te houden.
Als ik maar genoeg mijn best doe om het jou naar de zin te maken, dan blijf je hopelijk van mij houden.
Ik vraag er niet naar want dan wordt mijn ergste vermoeden waarheid.
Misleidende overtuiging 3: Ik ben veilig als jij het naar je zin hebt.

In het verlengde van de vorige misleidende overtuiging kun je je hier door deze gedachten laten leiden:

Er wordt niet meer van mij gehouden als ik vrij wil zijn.
Er wordt niet meer van mij gehouden als ik laat merken wat ik wil.
Ik moet lief en volgzaam zijn, opdat jij van mij blijft houden.
Misleidende overtuiging 4: Ik ben veilig als ik alles en jou de baas ben.

Aan deze misleidende overtuiging liggen meestal dit soort onbewuste, onderliggende gedachten ten grondslag:

Het is gevaarlijk om je open en kwetsbaar op te stellen en je kunt maar beter alles en iedereen de baas zijn.
De aanval is de beste verdediging.
Je kunt beter zelf manipuleren voordat je jezelf laat manipuleren.
Als je lang met deze overtuigingen in je relatie leeft, is het heel begrijpelijk dat het op een gegeven moment helemaal misgaat. Dat uit zich dan bijvoorbeeld in:

Groot protest waarin een partner ineens naar de andere kant doorslaat en niet meer over zich heen wil laten lopen.
Een herhalende machtsstrijd waar je op basis van die misleidende overtuigingen nooit uit zult komen.
Een grote emotionele kloof waarin je afstandelijk langs elkaar heen leeft.
En zo wordt het ene patroon in je relatie langzaamaan vervangen door een ander patroon waarin je het jezelf en elkaar heel moeilijk maakt.

Omdraaien

Om dit alles naar echte veiligheid en een nieuwe intimiteit om te draaien is het in ieder geval heel belangrijk om:

Je eigen zorgen en angsten serieus te nemen en niet meer te verbergen voor elkaar.
Te erkennen dat je behoeftig en autonoom tegelijkertijd mag en kan zijn.
De verborgen gedachten bij jezelf en je partner te ontdekken en te delen.
Wat er vooral op neerkomt dat je alsnog of opnieuw allebei een veilige hechtingsstijl ontwikkelt. In relatie met en tot elkaar. De onveilige hechtingsstijl heb je immers ook in relatie met en tot elkaar (of ooit je verzorgers of andere mensen) ontwikkeld. Dus sla de handen liefdevol ineen als dat nodig is!

Bovenstaande is een citaat van Drs. Monique Stadler.

Het boek van Martin Appolo, "(H)echt niet, verbeter je relatie als hechten echt niet lukt" is een aanrader voor iedereen die kampt met hechtingsproblematiek. Dit laat zich vaak zien als bindingsangst en/of verlatingsangst. In dit boek geeft hij aan hoe je hier op een goede manier mee om kunt gaan door juist je hoofd te gebruiken. Het boek is geschreven voor mensen die met zichzelf overhoop liggen omdat ze relaties niet volhouden. Aanrader!

Het is een risico om uit te reiken naar je partner en te vechten voor een veilige haven. Het is wel de beste investering die je ooit kunt doen. De sterkste onder ons zijn degenen die naar anderen kunnen uitreiken. Liefde is de beste overlevingsstrategie van iedereen. We verlangen allemaal naar een veilige haven liefdesrelatie. Zelfredzaamheid of onafhankelijkheid is daarom slechts een ander woord voor eenzaamheid…

Do you and your partner often get caught in a frustrating loop where one of you seeks more closeness, and the other tends to back away? It’s a common challenge where one person might desire more reassurance and connection, while the other might feel overwhelmed and need more space. This can leave both of you feeling misunderstood and alone, endlessly chasing or retreating.
The good news? Couples therapy can help you break free from this cycle. A therapist can guide you both to understand why you react the way you do and learn healthier ways to communicate your needs. You can build a stronger, more comfortable connection where you both feel safe and loved, without feeling smothered or abandoned. It’s about learning to move together, instead of drifting apart.

"Accepteer en omarm je innerlijke gekwetste kind en jouw geluk in een liefdesrelatie is binnen handbereik." "De gulden middenweg tussen nabijheid en vrijheid." Geschreven door de Duitse psychotherapeute Stefanie Stahl. Helder en herkenbaar geschreven. Over hechtingspatronen en autonomie binnen je relatie. Hoe je 'schaduwkind' en zijn beschermingsstrategieen je relatie negatief beinvloeden. Hoe je de schat-strategieen van je 'zonnekind' kunt vinden. En hoe je in acht stappen je je weg kunt vinden naar een gelukkige relatie.

De manier waarop je gehecht bent, bepaalt hoe je later in je leven relaties aangaat. Ik merk dat verlatingsangst het liefdesleven van stellen beïnvloedt. “Het staat in de weg!" Ik ga dan op zoek naar de oorsprong van dit patroon.” Die blijkt vaak te liggen in vroege hechtingsstijlen.

Overlevingsstrategie

Hechtingsstijlen zijn eigenlijk overlevingsstrategieën. Het is hoe we als kind hebben geleerd om te gaan met de liefde en aandacht van onze ouders. Als die liefde niet altijd veilig en beschikbaar was, ontwikkelen we patronen die ons in ons volwassen leven kunnen belemmeren in het aangaan van echte intimiteit.

De drie onveilige hechtingsstijlen

Er bestaan verschillende hechtingsstijlen. Naast de veilige hechting – waarbij er vertrouwen en ruimte is voor verbinding én autonomie – zijn er drie ‘onveilige’ varianten:

1. de Angstig-ambivalente hechting(verlatingsangst): dan zoek je voortdurend bevestiging, wil samensmelten met je partner en bent bang om verlaten te worden.
2. Angst-vermijdende hechting(bindingsangst): dan zoek je afstand zodra iemand te dichtbij komt en heb je moeite met kwetsbaarheid.
3. Angstig-gedesorganiseerde hechting: een combinatie van verlatingsangst én bindingsangst. Deze stijl leidt vaak tot verwarring en tegenstrijdig gedrag in relaties.

In de praktijk trekken mensen met bindingsangst en verlatingsangst elkaar vaak aan – een dynamiek die leidt tot ‘liefdesbange relaties’. Ze raken verstrikt in een dans van afstand en nabijheid. De één zoekt samensmelting, de ander duwt weg. En zodra de ander vertrekt, ontstaat er paniek.

Veel mensen herkennen patronen in zichzelf die de liefde, waar ze juist zo naar verlangen, in de weg staan. Ze herkennen de liefdesbange dynamiek van verlatingsangst en bindingsangst. Herken jij dit ook, en wil jij jezelf helen van je verlatingsangst of bindingsangst?

De wortels van deze patronen liggen meestal in de vroege kindertijd. “Hechtingsstijlen ontstaan in de eerste levensjaren, waarin de eerste ervaringen rondom hechting worden opgedaan in contact met de moeder als eerste hechtingspersoon, omdat we uit haar geboren worden.
Ook de rol van vader is bepalend voor hoe de verdere hechting tot stand komt. De eerste ervaringen zorgen voor een belangrijke imprint, het zijn de bouwstenen voor later in je leven.

Een belangrijke saboteur in liefdesrelaties is een onverwerkte moederwond. Iedere liefdesrelatie brengt je in de basis terug bij de eerste relatie uit je leven, die met je moeder.

Niet alleen in de liefde, maar ook in vriendschappen of werkrelaties laten onze hechtingsstijlen zich zien. “We nemen onszelf en onze manier van gehechtheid overal mee naartoe. Dus hoe jij reageert in een liefdesrelatie, zegt vaak ook iets over hoe je je verhoudt tot anderen in bredere zin.

Het goede nieuws: ja, hechtingsstijlen kunnen veranderen. Maar het vraagt moed, toewijding en bewustzijn. Het begint bij herkennen en erkennen van je patronen, zonder oordeel.
Die patronen waren ooit een slimme oplossing – een manier om jezelf te beschermen. Maar weten en begrijpen is niet genoeg. De echte verandering gebeurt pas als je gaat voelen. Als je bereid bent die oude pijn onder ogen te zien en te dragen. Daar begint de heling.

Als je last hebt van bindingsangst, dan vind je het moeilijk om je aan iemand te hechten. Wordt een contact emotioneel of fysiek gezien te intiem, dan neem je afstand. Dit betekent niet dat je geen behoefte hebt aan liefde. Alleen jouw angst voor verlies zit je in de weg. Kwetsbaar opstellen is beangstigend en in plaats daarvan bescherm je jezelf door je niet te binden. Door relaties uit de weg te gaan, ben je een mogelijke afwijzing voor. Liever houd je de controle en bescherm je je gevoel van vrijheid. Maar als je gaat opmerken hoe je bindingsangst je in de weg zit in het aangaan van diepgaande, betekenisvolle relaties, dan kun je de eerste stap zetten om je kwetsbaarheid onder ogen te zien. Begeleiding zoeken kan een volgende stap zijn om te leren met deze angst om te gaan.

Waarom je als angstig gehechte steeds valt op de ‘vermijder’ en zijn potentie ziet.

En waarom je steeds hoopt op liefde die niet komt. Potentie is geen verbinding.

De vermijder laat je dromen, hopen op liefde.
Je valt op mensen met diepgang. Die mysterieus zijn. Moeilijk te lezen. Je voelt meteen: hier zit meer onder de oppervlakte.

Je ziet wat er achter die muur zit. Je kunt zijn potentie zien, wat hij zou kunnen zijn, als hij maar wil.

Hij zegt dat hij bindingsangst heeft, maar dat hij jou wél bijzonder vindt.
Zij zegt dat ze tijd nodig heeft, maar je voelt dat er iets tussen jullie is wat je niet loslaat.
En jij? Jij ziet potentie. Je voelt: als hij zich opent, wordt dit prachtig.

En dus blijf je.
Hopen. Wachten. Puzzelen. Pleasen.
Want ergens geloof je: ik kan dit helen. Hij heeft het in zich. Zij wil dit echt, ze durft alleen nog niet.

Maar laten we even heel eerlijk zijn.

Potentie is geen verbinding.
Het is een droom. Een idee.
En jij leeft op de kruimels van wat er zou kunnen zijn, terwijl je ondertussen structureel tekortkomt in wat je écht nodig hebt: veiligheid, emotionele beschikbaarheid en wederkerigheid.

Waarom je als angstig gehechte partner zo gevoelig bent voor potentie
Als je angstig gehecht bent, is je systeem constant op zoek naar bevestiging: ben ik veilig, ben ik belangrijk, blijf je bij me?

Je bent vaak hyperalert op signalen van liefde. En juist de mensen die je dat niet makkelijk geven, trekken je aan.
Waarom?
Omdat het lijkt op vroeger. Op hoe je als kind misschien liefde moest verdienen. Je aanpassen, sterk zijn, pleasen.

Dus als je nu een partner treft die jou laat hunkeren, die niet helemaal beschikbaar is – dan voelt dat paradoxaal genoeg ‘vertrouwd’.
En als er dan af en toe wél verbinding is? Een blik, een lief appje, een moment van zachtheid? Dan voelt het intens.

Maar dat is geen liefde.
Dat is overleving.

Potentie houden we in stand vanuit hoop (en zelftwijfel)
“Ik weet zeker dat hij diep van binnen om me geeft.”
“Ze moet gewoon eerst zichzelf vinden.”
“Hij heeft een muur om zich heen, maar ik mag daar af en toe doorheen.”

Zie je wat hier gebeurt?
Jouw geluk hangt af van zijn of haar emotionele proces.
Je zet je eigen behoeften op pauze.
Je blijft wachten op iets wat misschien nooit komt.

En onder al die hoop… zit vaak een overtuiging: misschien ben ik het niet waard dat iemand er echt voor me is.
Auw. Ja. Maar wel belangrijk om naar te kijken.

Wat er gebeurt als je wél voor jezelf kiest
Op een dag ben je moe.
Niet alleen van de ander, maar ook van jezelf in deze dynamiek.

Je voelt:
Ik wil geen relatie meer waarin ik mezelf moet bewijzen.
Liefde hoort warm en veilig te voelen. Zonder dat ik op eieren moet lopen.

En dan begint het pas echt.
Want dat is het moment waarop jij het oude script doorbreekt.

Niet omdat je weet hoe het moet.
Maar omdat je besluit: ik mag liefde ontvangen zonder mezelf te verliezen.

Hoe je loskomt van het idee van potentie
Zie de realiteit zoals die is, niet zoals je hoopt dat ‘ie wordt.
Wat doet je partner als jij verdrietig bent? Als jij je uitspreekt? Als jij iets nodig hebt?

Vraag je af: wat heeft deze relatie mij tot nu toe gekost?
En dan niet alleen in tijd, maar ook in energie, zelfvertrouwen, levensplezier.

Leer je eigen hechtingsstijl kennen.
Als je snapt waar jouw neiging om te trekken, te pleasen of te blijven vandaan komt, kun je veel bewuster kiezen.

Oefen met ontvangen.
Maar echt. Ga op zoek naar mensen (vrienden, coaches, partners) die al beschikbaar zijn. Die je niet hoeft te overtuigen.

Vind je deze tip waardevol? Geef een like!

In de podcast van Faya ( seizoen 1) heeft ze mooie interviews met diverse therapeuten over bindingsangst. Mijn favorieten zijn de afleveringen met Els van Steijn en Hannah Cuppen. Aanrader wanneer je het gevoel hebt bindingsangst te hebben.

Bindingsangst gaat zelden écht over de ander. Het is vaak een beschermingsmechanisme tegen afwijzing, verlating of pijn – gevoelens die diep kunnen wortelen in je jeugd.

Achter de angst om je te binden, zit vaak juist een intens verlangen naar liefde en veiligheid. Maar deze patronen doorbreek je zelden alleen.

Zoek professionele hulp; iemand die samen met jou naar de oorsprong durft te kijken en helpt om stap voor stap weer vertrouwen op te bouwen.

Elke relatie heeft ups en downs. Door eigen realistische verwachtingen te stellen en te accepteren dat perfectie niet bestaat, kun je beter omgaan met de angst voor teleurstelling.

Elke relatie, hoe geweldig ook, momenten van conflict en uitdagingen kent. Dit is volkomen normaal en een onvermijdelijk onderdeel van samenleven met iemand anders. Door dit begrip te hebben kun je beter voorbereid zijn op mogelijke tegenslagen.

Bindingsangst komt vaak voort uit een gebrek aan zelfvertrouwen. Werk aan je eigenwaarde te werken door middel van zelfzorg, het stellen van persoonlijke doelen en het vieren van je successen. Een sterk gevoel van eigenwaarde kan helpen om de angst voor afwijzing te verminderen.

Lees het boek: Liefdes bang van Hannah Cuppen

In de podcast van "Waar het op neerkomt" wordt een veilige en onveilige hechting op een heldere manier uitgelegd en wat deze patronen voor invloed hebben op onze liefdesrelaties waarbij vermijdende gehechtheid vaak samen gaat met bindingsangst.

S3E02- Hechting

Lees het boek: Liefdes Bang
Schrijfster: Hannah Cuppen

Het boek 'Liefdesbang' van Hannah Cuppen.
Zij is zelf ervaringsdeskundige én psychotherapeut.

Dat jij te maken hebt of krijgt met bindingangst is niet gek. Het is ook wat om jezelf ineens aan iemand te verbinden. Hoe doe je dat dan? En wat gaat er veranderen? Hoe zal het zijn? Gaat het niet mis? Enzovoort. Je kunt zelf nog meer vragen bedenken.

Maar waar komt jouw bindingsangst vandaan? Waar ligt de oorsprong? Dat zijn moeilijke vragen die lonen om onderzocht te worden. Ga eens op zoek in jouw geschiedenis. Kan er een aanleiding zijn voor jouw bindingsangst? Wat maakt je angstig? Of wat heeft je in het verleden angstig gemaakt? Misschien heb je iets heftigs meegemaakt? Of ben je niet gewend om jezelf te binden. Of ben je bang om in de steek gelaten te worden? Zo maar een paar mogelijke oorzaken.

Mogelijk kun je er iets mee als je de (mogelijke) oorzaak te pakken hebt. Succes met jouw zoektocht.

Hechtingsproblematiek. Hoe ziet dat er uit in relaties?

Filmpjes op YouTube, zoals The Strange Situation experiment of het Still Face experiment, laten zien hoe kleine kinderen reageren op een ouder/opvoeder die niet of wisselend emotioneel beschikbaar is. Als een kind hiermee opgroeit is het onveilig gehecht. Het leert dat de ouder onvoorspelbaar is en dat het niet op de ouder kan bouwen. Als de ouder zich na het nemen van afstand weer beschikbaar toont is het kind ontroostbaar, gaat het de ouder volledig negeren of vertoont ambivalent gedrag: steeds aantrekken en afstoten.

30% tot 40% van de kinderen is onveilig gehecht.

Onze hechtingsstijl beïnvloedt hoe we functioneren als volwassenen, ons zelfbeeld en hoe we omgaan met relaties.

Hoe herken je een hechtingsprobleem bij volwassenen?

Bij volwassenen zijn verstoringen in de gehechtheid o.a. te merken aan de manier waarop zij in relaties staan. Er wordt bijvoorbeeld veel gewisseld van relaties, of ze hebben knipperlichtrelaties. Het kan zijn dat relaties niet worden aangegaan of dat er een grote angst bestaat om verlaten te worden. Er kan sprake zijn van extreme jaloezie, of de overtuiging geen liefde nodig te hebben.

Hechtingsproblematiek is pijnlijk om te onderkennen omdat mensen nu eenmaal loyaal zijn naar hun ouders. Vaak wordt de jeugd gebagatelliseerd door te zeggen dat het best mee viel, of er wordt voorbijgegaan aan de pijn door meteen begrip te willen tonen voor de ouders.

Problemen in de partnerrelatie en neiging tot bepaald gedrag binnen de relatie is vaak terug te herleiden naar de jeugd.

Hoe was je jeugd?

Had je een emotioneel afwezige ouder?

Is het nodig geweest dat je je moest afsluiten voor de buitenwereld om jezelf te beschermen?

Heb je als kind al vroeg de rol van volwassene op je moeten nemen, waardoor je geen kind meer kon zijn?

Ben je altijd op zoek geweest naar bevestiging van liefde?

Misschien heb je zoiets van:

‘Nou ja, ik heb er niets aan overgehouden.’

‘Ik kan me niet herinneren dat ik het erg vond.’

‘Ik kan nu wel heel goed voor mezelf zorgen.

Hier nog kort een overzichtje van de verschillende hechtingsstijlen en hoe dit zich kan uiten bij volwassenen.

De veilige hechting: Volwassenen die als kind veilig gehecht zijn kunnen goed omgaan met emoties van zichzelf en van anderen. Ze zijn zelfstandig, kunnen vertrouwen hebben in een partner en hebben een positief zelfbeeld. Ze zijn in staat fijne, gelijkwaardige relaties te hebben.

De vermijdende hechting: Deze mensen hebben geleerd dat ze zichzelf moeten redden. Ze zijn vaak wantrouwend en verwachten weinig van andere mensen. Ze houden er niet van om hulp te vragen en beginnen het liefst niet aan een relatie. Als ze wel een relatie aangaan, hebben ze last van bindingsangst.

De angstige hechting: Deze volwassenen hebben ook moeite om anderen te vertrouwen, maar dat komt voort uit angst om gekwetst te worden. Ze hebben een negatief zelfbeeld en zijn altijd bang om afgewezen te worden. Ze zoeken continue bevestiging en je ziet vaak een combinatie van verlatingsangst en bindingsangst.

De ambivalente hechting: Het lage zelfbeeld zorgt ervoor dat mensen met een ambivalente hechting altijd bezig zijn aardig gevonden te worden. Ze zijn zo bang om in de steek gelaten te worden dat ze in een relatie extreem jaloers kunnen zijn, dat ze pleasend gedrag vertonen en hun partner altijd in de buurt willen hebben.

De hechtingsstoornis.

Een hechtingsstoornis is niet hetzelfde als een onveilige hechtingsstijl. Een onveilige hechting ontstaat als een kind met één of meer ouders geen veilige band hebben opgebouwd. Extreme verwaarlozing of mishandeling kan leiden tot een hechtingsstoornis.

Vind je deze tip waardevol? Geef een like!

Een veilig gehecht mens zal bij het aangaan van een relatie altijd in het achterhoofd houden dat deze kan stuklopen, hoe akelig dit ook is!. Maar bij iemand met bindingsangst heerst er een diep en meestal onbewust gevoel dat hij/zij dit niet kan overleven. De beste strategie is dan om een veilige afstand te houden, om het nooit zover te laten komen.
Bij iemand die veilig gehecht is is er de innerlijke overtuiging , dat het uiteindelijk wel zal lukken om iemand te vinden waarmee de relatie standhoudt.Dit innerlijk zelfvertrouwen is de voorwaarde om iemand anders te kunnen vertrouwen.

Bindingsangst en verlatingsangst gaan vaak hand in hand. Dat wil zeggen; je trekt vaak een partner aan die het tegenovergestelde heeft. Dit maakt de angst dus sterker. Het kan ook zijn dat het in de loop van de relatie ook nog om gaat draaien; degene met bindingsangst krijgt verlatingsangst en andersom. Je treft elkaar niet voor niks in een relatie en het is dus een kans om met elkaar uit deze dynamiek te komen en volledig op elkaar te kunnen bouwen zonder angst. Een relatietherapeut kan daarbij heel erg behulpzaam zijn.

Als je last hebt van bindingsangst en/of verlatingsangst en je wilt hier graag mee aan het werk, realiseer je dan dat het vaak aan trauma gekoppeld zit. Dat betekent dat het je veel op kan leveren om hier meer integratie te ervaren. En het betekent ook dat het tijd en inspanning kost. Dus als je hiermee aan de slag gaat, doe dat dan in een periode dat het niet al te hectisch is in je leven. Ofwel: repareer het dak als de zon schijnt.

Als je last hebt van bindingsangst en/of verlatingsangst en je wilt hier graag meer over begrijpen, lees dan het boek Liefdesbang van Hannah Cuppen

Bindingsangst heeft een functie! En wanneer je deze kent zul je merken dat je invloed kan hebben op deze angst.
Ik ga graag dit proces met je aan.

Ik zie vaak dat mensen teveel pijnlijke 'oude' geschiedenis meenemen, naar de nieuwe relaltie / of naar het nieuwe gezin. Dan staat die geschiedenis gezonde interactie in de weg.

Naast bepaalde gedachten die we elke dag hebben, hebben we ook zo onze diepere gewoontes. Deze gewoontes oftewel patronen dragen we vaak ons hele leven al bij ons. Dit zijn meestal zaken die we van huis uit hebben meegekregen. Het is een vaste manier geworden om in het leven te staan. En het leven 'veilig' te maken.

Veel van die gedragspatronen zien of kennen we niet eens van onszelf. Ben jij bijvoorbeeld iemand die sneller dan gemiddeld boos wordt, dan vind je dat zelf heel normaal. Voor een ander kan het best vervelend zijn als je zo licht ontvlambaar bent. Het is dan niet de bedoeling om boos of fel over te komen, en toch zul je vaak te horen krijgen dat je niet zo snel boos moet worden. En het kan natuurlijk ook gaan om dichtklappen, stilvallen of terugtrekken..

Als je iets lastigs of heel vervelends meemaakt zijn die diepere patronen die ieder mens heeft, vaak belangrijk als houvast. Je wilt namelijk terug naar hoe het ooit (veilig) was of je denkt dat je het zo weer vertrouwd en veilig maakt. Je wilt weer het gevoel hebben dat het leven niet heel veel anders is (geworden) en dat alles weer als vanouds gaat worden.

Een eerdere heftige of vervelende ervaring zorgt ervoor dat binnenin jou een verschuiving plaatsvindt. Dan verandert er iets wezenlijks.
Er is iets in jouw omgeving veranderd én er is iets in jou anders geworden.’

Dan kan iemand, met het oude vertrouwde positieve patroon het leven weer oppakken en aan de ervaring een ander soort invulling te geven. Dit is positief gebruik maken van patronen, dan zijn ze helpend.

Er kunnen bij tegenslag echter ook ongezonde patronen opspelen. Die zullen we dan heel bewust en met aandacht moeten (h)erkennen, om ze daarna te doorbreken. Om patronen te veranderen, is het belangrijk ze in kaart te brengen. Je kan daar pas zicht op krijgen als je naar jezelf durft te kijken.

Het begint met accepteren dat je iets doet. Wijs jezelf niet af, kijk ernaar met compassie voor jezelf. Maar neem wél afstand van het gedrag dat je niet (meer) wilt. Blijkbaar heeft een bepaald patroon je vroeger heel goed geholpen. Maar toen was je kind of in een andere situatie en had je minder of in ieder geval andere mogelijkheden en verantwoordelijkheden. Waarschijnlijk heb je ook nog bepaalde overtuigingen, die je vroeger nodig had in die situatie. Bedank 'je hulp van toen' en neem er nu afscheid van ... laat het los.
Verander de overtuiging, zeg nu iets anders tegen jezelf... iets dat in het hier en nu klopt en wenselijk is!

Pas dan kun je eerlijke en passende nieuwe patronen bouwen in nieuwe relaties of gezinssituaties.

Als je daar zelf niet uitkomt, ben ik graag een stukje je gids op die weg!
M@rion

Bindingsangst vanuit niet helpende gedachten? ik kan je er vanaf helpen middels SMARTTAPPING. De niet helpende gedachten en gevoelens kan ik wegnemen door deze Emotional Freedom Technique die ik recent geleerd heb en met veel succes inzet. Soms is veel gesprekken niet nodig maar moet je even een soort reset....

Boekentip: Verbonden, hechting en liefde van Amir Levine Rachel Heller

Dit boek gaat uitgebreid in op de verschillende hechtingsstijlen.
Op basis van wetenschappelijke feiten worden voorbeelden van succesvolle en minder sucessvolle relatie uitgelegd. Met behulp van een zelftest kan je je eigen hechtingsstijl ontdekken en die van je partner. Tevens geeft het boek handvatten om aan een veilige relatie te kunnen werken.

Heb je angst om je diepgaand met vrienden of een partner te verbinden dan lijkt het misschien vanuit jezelf gezien niet meer dan logisch. Je vriend of partner is gewoon niet ideaal voor jou, de moeilijkheden die je in de relatie ervaart lijken daarvoor het bewijs.
Toch kun je niet anders dan juist door je te verbinden gaan leren hoe het is om langdurige en diepgaande relaties aan te gaan. Wat helpt is om open te zijn over je bindingsangst, om te vertellen hoe moeilijk het voor je om in een relatie te blijven als het lastig wordt, om te zien hoe je liever afwijst dan dat je afgewezen wordt.

Als je last hebt van Bindingsangst, dan heb je er ooit voor gekozen om je nooit meer aan iemand te hechten/binden. Het verlies aan verbinding indertijd heeft heel veel pijn gedaan en dat wil je te allen tijde voorkomen. Als kind kon je je niet verweren, kon je de pijn niet verdragen. Als volwassen mens kan je dit wel.

Bindingsangst kan een manier zijn om jezelf te beschermen. Misschien voel je dat zelf niet, heb je snel een benauwd gevoel in een relatie, zie je er aan de buitenkant stoer en zelfstandig uit, toch kan het zijn dat het beangstigend voor je is om je diepgaand met een ander te verbinden.
Deze angst leren herkennen en met je partner bespreken is een grote eerste stap om te groeien in vertrouwen en verbondenheid.

Als jij en/of je partner bindingsangst hebben, is het belangrijk om compassievol met jezelf en je partner om te gaan.

Soms kan bepaald gedrag je moedeloos, radeloos, gefrustreerd maken, en kan het zijn dat je boos wordt, of je terugtrekt.

Probeer eens te oefenen om je echt in de ander te verplaatsen, en met heel veel compassie naar zijn/haar verleden te kijken, de weg die diegene heeft gelopen, en kijk met zachte ogen naar de ander.

We doen dingen niet expres, en als we het anders hadden gekund, hadden we het gedaan.

ALs iemand echt geen moeite doet dan is het soms beter om iemand los te laten. Succes!

Bindingsangst ontstaat als liefde onveilig voelt. Je voelt je daardoor bijvoorbeeld sneller benauwd in een relatie, je valt op onbereikbare mensen, bent altijd kritisch op je partners, of je maakt vaak ruzie als het contact te intiem wordt.
Vaak is het moeilijk om te herkennen dat je je eigenlijk onveilig voelt. Het herkennen en erkennen dat je reacties iets met jou te maken kunnen hebben is een kwetsbare stap. Toch is juist deze stap nodig om hulp te kunnen vragen, aan je partner, je vrienden of aan een therapeut.

Ik ben opgegroeid met het idee dat je zelfstandig moet zijn. Dat bleef altijd aan mij knagen omdat ik toch moest erkennen dat ik bang was om alleen over te blijven en daarom toch maar in een liefdesrelatie stapte. Jaren later las ik het boek van Sue Johnson, Houd me vast. Dit bracht me tot het inzicht dat ieder mens kind en volwassene het nodig heeft om zich te hechten aan een liefdevolle ander. Dat gaf mij ruimte om het ook zelf toe te laten. Dus iedereen. Het boek leest eenvoudig weg. Van harte aanbevolen.

Het boek Liefdesbang lezen van Hannah Cuppen, het geeft meer duidelijkheid over de dynamiek van afstand en nabijheid die speelt in de liefdesrelatie.

Bindingsangst kan je helpen om voorzichtige stappen te zetten en bij je gevoel te blijven en te herkennen wat wel of niet goed voor je is.

Als je de angst echter de overhand laat nemen, kan hetzelfde gevoel tegen je werken.

Als je daarmee niet uit de voeten kan, is het goed om even ondersteuning te zoeken.

Kwetsbaarheid:
Als er geen ruimte was voor verdriet en angst, zullen we deze gevoelens niet makkelijk laten zien en ons eerder verschuilen achter een sterk en stoer masker. Kwetsbaarheid zorgt voor toegankelijkheid. Ons hart gaat ervan open. We laten ons zien in onze menselijkheid.

Oefening: Laat je raken
Ga op zoek naar zachtheid, bijvoorbeeld in de natuur, in de kunsten. Welke muziek raakt je gevoelige snaar?

Laat je ontroeren door een kind, een dier, de natuur of door een lief woord van iemand. Wees zacht voor jezelf. Focus de komende 2 weken op zachtheid en ontroering. Laat je hart zacht worden en wees mild voor jezelf.

Zoek actief naar manieren om je hart te beroeren.
Schrijf op wat je het meest heeft geraakt.

Bindingsangst draag het verlangen in zich te binden.

Bij bindingsanst zien we vaak de volgende beweging 'ik wil wel, maar ik durf niet en daarom duw ik weg, maar blijf ik toch weer grijpen'.

En hoe is de verbinding met jezelf? Vaak lijkt het erop dat iedere keer dat je in verbinding bent met jezelf een ander bij je kan komen, waarna je direct jezelf verliest. Waarom? Omdat je denkt dat een ander van alles van je moet. Dat is ook het moment dat je de ander weer wegduwt. Zoals Vera Helleman zegt:

"Je geeft eigenlijk steeds de leiding over je eigen leven weg aan die ander, vanuit een lijst van ideeen die het concept 'relatie' voor jou heeft en pakt het daarna weer terug door die ander weg te duwen. "

Je bent bang om jezelf te verliezen. Bindingsangst vraagt dus van jou om bij jezelf te blijven.

Ga op onderzoek en maak een lijst van wat jij denkt dat er van jou verwacht wordt in een relatie en waarom die ander het recht zou hebben om jouw leven te bepalen. Doorbreek die overtuiging door de verantwoordelijkheid voor jouw leven te nemen: in verbinding met jezelf.

Bindingsangst of verlatingsangst?

Het kan op het eerste gezicht lijken alsof je last hebt van bindingsangst. Het kan interessant zijn om te onderzoeken of je onderliggende wellicht juist verlatingsangst hebt, zoals vaak het geval is.

 

Zo kun je je afvragen wat je meer beangstigt: om je te verbinden aan een (één) persoon met committment van beide kanten? Of dat als je je bindt dat die ander je zal verlaten?

Om dit verder te onderzoeken kun je precies dat wat je probeert te vermijden (binding) je eens helemaal voorstellen in jouw gedachten, zoals jij verwacht dat dat zal zijn.

 

Hoe voel je je dan? Welke beelden komen er bij je op? Ken je deze gevoelens of beelden ergens van? Waar ben je eigenlijk precies bang voor? Wat is het ergst mogelijke scenario? Hoe kom je daarbij?

Bindingsangst? ... of is 't het 'gewoon' niet?

Niet iedereen die niet zo happig is zich te binden heeft meteen bindingsangst. Soms voel je van binnen dat het HET gewoon niet is, of zijn er dingen aan je partner waarvan je denkt: Trek ik dat wel de komende 40-50 jaar? Past dat wel bij mij?

Een dergelijk intuïtief gevoel kan lastig zijn, want het laat zich vaak niet goed omschrijven. Of je wilt graag een relatie dus dat stemmetje in je achterhoofd komt heel ongelegen. Of je hebt al A gezegd en B en C, dus dan moet je toch ook D ...?

Echte bindingsangst is als je van binnen voelt "Yes, dit wil ik, dit is tof, dit is gaaf, dit wil ik niet missen, maar oh jee wat komt er nu allemaal op mij af en wat betekent dat allemaal en wat verandert er daardoor allemaal in mijn leven?"

Bindingsangst is niet: "Nou laten we het maar rustig aan doen, want ik weet het allemaal nog niet zo." Dan ben je gewoon niet zo zeker van je partnerkeuze. En dat is je goed recht.

Bindings- (en verlatings)angst kunnen minder problematisch zijn als er gewerkt wordt met behulp van het innerlijke kind. 

Het (kind)deel dat angst ervaart om zich te binden kent aan de andere kant een angst van verlaten worden. 

Als je je vanuit je volwassen deel tot de ander verhoudt met je innerlijke kind in de hand kan je je angst overbruggen en een volwassen relatie aangaan met het volwassen deel van de ander. 

Zie ook het boek: Liefdesroep van Hannah Cuppen

Het boek "Verbonden, hechting en liefde", van Amir Levine en Rachel Heller is een prachtig boek waarin helder uitgelegd wordt hoe je hechtingsstijl je relatie kan bepalen.

Waar je angsten vandaan komen maar vooral hoe er mee om te gaan, wat je valkuilen zijn en hoe je (wel) een gezonde relatie kunt krijgen en behouden.

In het boek kun je tevens onderzoeken door middel van vragenlijsten welke hechtingsstijl je hebt en wat de hechtingsstijl van je partner is. Dit boek was voor mij een eye-opener terwijl ik al meerdere boeken heb gelezen over dit onderwerp.

Ik gebruik het dan ook graag in mijn praktijk bij relatietherapie.