Vaak gebeurd er het volgende:

We zijn overigens al 21 jaar samen en 95 % vd tijd echt gelukkig, maar normaal discussiëren lukt niet.

Mijn grootste valkuil is dat ik m slecht uit kan laten praten, mn als hij me onterecht de schuld begint te geven.

Ander ding is dat ik een enorm gevoelsmens ben. En hij een hele rationele denker en licht autoritair is, waar ik dan weer niet tegen kan. We zijn gelijkwaardig.

Vroeger had hij dat veel minder en vond hij gelijkwaardigheid ook het belangrijkste. Nu is alles mijn schuld mijn fout ik vergeet alles en ik verdraai alles etc etc.

Persoonlijk denk ik dat hij z'n burnout nog niet uit is of weer ingezakt is door corona... maar dat moest ik vooral niet zeggen.... wat werd hij kwaad.. al is z'n houding identiek aan t begin vd burnout...

Ik zie enige gelijkenissen met mijn relatie wanneer ik bovenstaande situatie zie. Grote pieken en dalen in onze relatie. We hebben geen ruzies over zware dingen, altijd pietlulligheden die uitdraaien tot zware discussies waar we niet kunnen uitgeraken. Mijn man denkt het altijd bij het rechte eind te hebben, maar zelf heb ik vaak het gevoel te moeten buigen terwijl ik dat niet terecht vind. Ik reageer emotioneel, hij is ook rationeel. Het is altijd mijn fout, zowel als ik de oorzaak ben van de ruzie of ik reageer ergens fout wanneer hij aan de basis ligt van een ruzie.
Mijn grootste probleem is dat wanneer de situatie escaleert, ik heel kwaad word en me niet kan beheersen. Hier wil ik zelf ook aan werken, want ook dat maakt dat een ruzie alsmaar erger wordt.
Zelf heb ik het vooral moeilijk met het feit dat hij een ruzie niet achter zich kan laten en 2 dagen of langer blijft doorzetten hiermee.
Soms heb ik ook het idee dat hij met zichzelf in de knoop zit ( job waarin hij zich niet goed voelt, al jaren problemen met zijn knie waardoor hij ook geen leuke hobby kan uitoefenen,...). Ik hoop dat starten met relatietherapie ons andere inzichten kan brengen.