Waarom ben ik zo

Hallo,
Mijn naam is Marie.
Ik ben opgevoed door mijn moeder en vader.
Mijn vader was op en top zakenman en 8 mnd geleden overleden na 6 weken i.c.
Mijn moeder had nooit een eigen mening en praat met iedereen mee.
Mijn broer, gescheiden, 2 dochters waar geen contact mee is.
Hun moeder ook niet.
Beide dochters van 21 en 22 jaar wonen naast mijn moeder.
Beide ouders hebben gekozen voor nieuwe partner.
Mijn broer is inmiddels getrouwd en nu 5 jaar bij zijn vrouw.
Zijn vrouw wilde verhuizen en nu hebben ze huis gekocht tegenover mijn moeder.
Dochters vinden het verschrikkelijk.
Mijn man en ik zijn 18 jaar bij elkaar en hebben samen 1 dochter van 15 jaar.
1x per maand hebben we nog logeeropvang voor 3 kinderen van 10, 11 en 12 jaar uit 1 gezinshuis.
Mijn vader had samen een metaalbedrijf voor 20%.
Onroerend goed, hallen wat verhuurd is.
Mijn broer werkte daar als monteur en mijn man als kraanmachinist.
Nu zijn mijn broer en ik erfgenaam en gemachtigd samen met mijn moeder van 81 jaar.
Mijn broer zijn jongste dochter heeft ook 9 mnd bij ons gewoond maar heb ik eruit gezet ivm drugs.
Toen is ze bij haar zus naast mijn ouders gaan wonen.
Ik voel me heel erg verantwoordelijk voor beide dochters van mijn broer.
Mijn broer en moeder heb ik totaal geen steun aan.
Ik regel veel want als ik het aan mijn broer over laat geeft hij de opdracht aan zijn vrouw.
Als ik bv bel dan zet hij hem altijd op de luidspreker.
Want dan vergeet hij niks zegt hij.
Ik schrijf zelf alles op een blocnote.
Het liefst verbreek ik het contact maar dat kan niet ivm zakelijk gedeelte.
Nu ben ik steeds 2 dagen van slag als ik contact met mijn moeder en broer heb.
Soms wou ik dat ik er niet meer was en bij mijn vader zijn.
Ik begrijp hoe mijn vader zich altijd voelde wb mijn moeder en broer.
Ik ben ten einde raad en weet niet meer hoe ik verder moet en er mee om moet gaan?
Waarom ben ik zo, voel me verantwoordelijk, van slag, ben ik jaloers. Ik begrijp niks van mezelf.

Mvg,
Marie