Mijn jaloerse gedrag maakt mijn huwelijk stuk

Wij zijn 36 jaar getrouwd. 8 jr geleden ben ik erachter gekomen dat mijn man een vrouw helpt met haar problemen mbt scheiding/ verkoop woning. Als zijn mobiel ging nam hij op en liep naar de schuur. Door de jaren heen is dit niet veranderd, het contact is ondertussen een vriendschap geworden. Ik kan hier niet mee omgaan als er contact was waar ik van wist ( meestal kwam ik er achter) werd ik kwaad. Mijn man zegt dat hij door mijn jaloezie steeds stiekem contact heeft. Zelfs nam hij eerder vrij van zijn werk om haar te helpen. Ik heb een paar keer een apje gelezen ( alleen de home knop waarop het laatste apje gedeeltelijk is te zien) ik las: lieve ......ik ga moe naar mijn bed( was op 1 januari ) we kwamen terug van een lange reis, waren net thuis en ze belde mijn man al. Na 10 minuten belde ze mij en vroeg of mijn man eerlijk was geweest naar mij op vakantie. Ik zette de speaker aan en vroeg om uitleg. Mijn man zei: ik weet niet wat ze bedoelt we hebben gewoon vriendschap . Ook zag ik dat ze een foto met haar hondje had gestuurd naar mijn man. Door mijn jaloezie hebben ze de vriendschap al 3 x verbroken maar na een paar dagen belt ze dan huilend mijn man. We zijn al in relatietherapie geweest. De afspraken die daar gemaakt zijn kont mijn man niet na. Zelf ben ik in een depressie gekomen vorig jaar, toe is hij 3 weken weggegaan het werd hem teveel. Hij leidt er ontzettend onder. Ik heb al eens gevraagd of ik haar mag leren kennen maar hij zegt dat hij vrienden mag hebben waar ik niet bij hoor. Ook is het niet aan hem zegt hij om mij mee te nemen het is haar huis. Hoe frequent het contact is weet ik niet. Ik heb en ben druk bezig met therapieën om met de situatie om te kunnen gaan. Mijn man zegt dat hij van mij houdt, met mij oud wil worden. Hij zegt; jij houdt niet van mij, jij gunt mij dat kleine stukje geluk niet. Afgelopen week belde ze s avonds , hij nam op en liep weer weg. Was kort gesprekje. 10 minuten later belde ze weer en weer ging hij weg. Kwam daarna terug en zei: ik ganaar haar toe het gaat niet goed met haar. Mijn man is ook een lieverd en is direct gegaan. Tegen middernacht kwam hij weer thuis er was een arts geweest en gelukkig hoefde ze niet naar het ziekenhuis. Een paar dagen later zei mijn man: overmorgen gaan wij s avonds naar haar toe. Bam , mij werd niet gevraagd of ik dat wilde, of ik iets anders had nee je moet mee want de stress van de vriendschap wordt haar teveel en dat is niet goed. Toen brak ik, ik depressief al ruim een jaar, zij nu een aanval en er moet gepraat worden. Al met al is de afspraak niet doorgegaan. Wel ben ik ten einde raad, voel continue spanning in mijn lijf. Ik hou nogsteeds van mijn man maar hoelang hou ik dit vol. Mijn jaloerse gedrag maakt mijn huwelijk stukwerkers gun ik hem de vriendschap niet? Help!