Voorzichtig heb ik gezocht naar de zogenaamde FWB

Heel lang heb ik nagedacht of ik dit zou delen. Gezien het feit dat het mij kapot maakt h eb ik besloten het te doen.
Ik ben nog nooit vreemd gegaan, maar heb nu wel steeds meer de behoefte. Waarom? Mijn vrouw, waar ik écht veel van hou, is ongeneeslijk ziek (niet terminaal). Zij heeft een genetische aangeboren afwijking, waarbij haar organen volgroeien met cysten. Dit heeft zij al ruim 17 jaar en het wordt steeds erger. Gevolg is dat zij geen zin meer heeft in seks (pijn en ongemak). Daarbij slikt zij antidepressiva i.v.m. angststoornissen. Er is ook geen enkele intieme of romantische leven meer. Alles draait om haar ziek zijn en pijn. Ik ben er altijd voor haar, in goede maar zeer ook in slechte tijden. Al jaren kies ik niet meer voor mijzelf en zorg ik voor haar. Conclusie: al 10 jaar geen seks! Ik ben nu 52 en vind mij te jong om als monnik te leven. Ik heb nu vreselijk veel behoefte aan een vrouw die mij eens aandacht geeft en waarmee ik intiem kan zijn.
Voorzichtig heb ik gezocht naar de zogenaamde FWB, maar dat lijkt een sprookje. Op bepaalde sites blijft het alleen maar bij chatten en geen actie. Ik lees dan ook met veel jaloersie de verhalen van anderen, die vreemdgaan. Het gaat hun zo makkelijk af.
Ik zie het niet als vreemdgaan, maar kiezen voor mijzelf om mijn leven weer kleur te geven. Ik ben mijn gevoel voor de wereld om mij heen bijna verloren. Ik heb het hier vaak met haar over gehad, maar wij kunnen hierover niet praten. Het eindigt altijd met ruzie.
Ik zoek op sites naar een one-night-stand of het liefst een FWB voor vaker, maar ik denk dat ik niet interessant genoeg ben of ik zoek verkeerd.
Ik kan ook met niemand praten, ik ben dus echt alleen en eenzaam.
Wat is jullie advies?