Ten einde raad… wat moet ik hier toch mee?

mijn partner en ik zijn al 9j samen, hij heeft kinderen uit een vorige relatie maar samen hebben we er geen.
Het gaat, als ik heel eerlijk ben, al vele jaren heel moeizaam tussen ons. veel ruzie, amper seks (heb er met hem gewoon geen zin in) en we leven precies langs elkaar door.

Een 3-tal jaar geleden kreeg ik plots op facebook een vriendschapverzoek van mijn grote jeugdliefde. Je kent dat wel, die ene persoon waar je altijd aan bent blijven denken met een warm gevoel.
Ik was wel een beetje verrast, maar aanvaardde het verzoek. Eigenlijk is er toen lange tijd niet echt gepraat, tot hij me vorig jaar plots aansprak.
Aan de praat geslagen en erachter gekomen dat we allebei erg ongelukkig waren in onze relatie en we allebei na bijna 20j nog steeds erg vaak aan elkaar moeten denken.
Zijn relatie is kort erna stuk gelopen (was nog pril, kwestie van een paar maanden), maar ik ben nog steeds bij m’n partner.
Ik heb al een aantal keer getracht het contact met m’n ex te verbreken, maar grijp toch telkens terug naar hem.
Ik ben hier nooit fysiek op ingegaan en heb hem tijdens die jaren nooit gezien, maar ik merk wel dat de drang ernaar met de dag groter wordt.
Ik denk gewoon de hele dag door aan hem en krijg zo’n intens warm gevoel vanbinnen.
Hij is ergens wel wat ‘kwaad’ omdat hij niet snapt dat ik dan opteer om bij iemand te blijven waar ik ongelukkig ben en die me eigenlijk helemaal niet goed behandeld, en dan de persoon die het goed met me voorheeft zo behandel (op het contact proberen verbreken bedoeld) en niet bij hem wil zijn.

Ten einde raad… wat moet ik hier toch mee?