Moet even mijn verhaal kwijt

moet even mijn verhaal kwijt. Afgelopen weekend heeft mijn partner het enorm druk gehad. Werken. Pride in de woonplaats. Bbq bij vrienden. Weer vroeg er uit om te trommelen in haar band de hele dag. Vervolgens zag ik dat ze helemaal op was. Thuis gekomen is ze op de bank gaan liggen. Uitgeteld. Ik ben gaan douchen en heb haar gelaten en naar bed gegaan. Ze is vervolgens ook gaan douchen en is in bed gaan liggen. Er was een bepaalde spanningsstilte. Ik durfde niet goed haar een kus te geven omdat ik niet haar in de weg wil zitten of in haar ruimte wil komen als ze dat niet wil. Dat ligt ook zeker aan mij. Puur omdat ik weet dat als ze heel moe is misschien daar geen zin in heeft. Vervolgens vroeg ik of ik nog een kus kreeg en of ze wil vast pakken. Vervolgens vliegt ze boven op me. Ze zei dat ze helemaal klaar is met mijn gedrag. En dat ik op een vervelende manier aan haar vroeg of ik een kus mocht. Ik ben het bed uit gegaan. Ik denk ik laat het er bij. Vervolgens toch maar terug in bed gaan liggen waarbij ik haar been raakte met instappen. Ze werd pissig en zei me wat ik toch allemaal aan het doen was. Ze zei dat ik alleen maar aan het steunen en kreunen was en ze niet kon slapen. Hier op ging ze naar beneden met het dekbed. Ik ben haar achter na gelopen. Uiteindelijk zei ze vrijwel direct ze de relatie niet meer wilde en dat ze niet meer van me hield. Ik gaf aan dat ze moest stoppen en dat dit kwam door de vermoeidheid. Uiteindelijk bleef ze door gaan. Nogmaals gezegd dat ik totaal niet snap waar dit vandaan komt. Ze bleef maar door gaan dat het klaar was. Ik stond genageld aan de grond. Hier op ben ik schreeuwend voor haar gaan staan en heb beide armen vast gepakt en op de bank gezet. Haar meerdere malen gezegd te stoppen. Dit komt dan vanuit het niets bij haar en ik snap er geen ene bal van. Ze zei dat ze niet snapt dat ik dit allemaal pik en ze me gewoon niet weg krijgt. Ze is me zat en heeft nog nooit zo'n vergiftigende relatie gehad. Zoveel pijnlijke dingen heeft ze me gezegd.....uiteindelijk zijn we naar bed gegaan. Tegen de ochtend hoorde ik iets beneden. Ik heb haar wakker gemaakt en gezegd ik wat hoorde. Ze zei me een half uur later dat ze baalde ik haar wakker had gemaakt. En er was toch niks of niemand? Want nu kon ze niet meer slapen. Ik zeg: ....ik dacht er iemand was..... daarom maak ik je wakker. Nou, en was er iemand? Nee he? Dus nu kan ik niet meer slapen. In de ochtend heb ik haar vast gepakt en meerdere malen gezegd dat ze moet proberen die boosheid los te laten. Ik wilde bij haar in haar armen liggen en dat mocht maar was wel teveel. Gezegd dat we het 95 procent altijd leuk hebben samen. En zeker de laatste weken/maanden. Dat we elk weekend zeggen dat we het zo fijn hebben gehad samen. En dan door een opmerking van mij of ik nog een kus krijg gebeurt dit allemaal. Ik begrijp er totaal niets van. Ik kom op mijn vrije zondag naar haar trommelen kijken. Haar dit gezegd maar viel verkeerd. Ik wilde haar laten merken dat wat ik doe ik dat doe omdat ik haar graag wil zien optreden en daar van kan genieten. Laat aan alle kanten zien dat ik van haar houd. En op de 1 of andere manier komt het niet binnen en zet ze zich af tegen me.

Ze zei dat ze niet meer met me wilde ontbijten en dat ik moest gaan. Uiteindelijk probeerde ik nog te zeggen ik wel wil weten waar ik aan toe ben en ze dit niet zomaar op kan geven. Juist omdat dit weer gebeurt in een drukke periode. Ik ben gegaan. Thuis gekomen heb ik haar een bloemetje gestuurd met de tekst dat het allemaal wel goed komt. Ik heb niks meer van haar gehoord. Over 2 weken gaan we op vakantie. En ik had er enorm veel zin in. En ook behoefte. Ik weet dat zij er ook veel zin in had. En nu lijkt alles zo verloren. Ik snap totaal niet wat er aan de hand is. Of wat ik allemaal heb gedaan dat door zo'n opmerking ze me totaal weg duwt en pissig is. We hebben allebei een rukweek gehad van hidden garden. Heeft ons niet beschadigd want we zijn niet veel samen geweest. Wel beiden uitgesproken dat we ons kut voelden.
Ik kan me indenken het misschien niet fijn klinkt of uit m'n mond is gekomen of ik nog een kus krijg, alleen dan zo heftig reageren..... daar ben ik het meest van geschrokken. Er kwam een heleboel bagger boven van 2 jaar geleden. Haar gezegd ik hier niet steeds aan terug wil worden gebracht. Juist omdat we zo gegroeid zijn samen. Ik hou met heel mijn hart van haar. En ik wil allerlei consessies doen. Alleen het moet wel respectvol blijven. En dingen naar mijn hoofd slingeren......zeggen dat ze me niet meer om haar heen wil hebben.....dat alles aan mij ligt en ik niet naar mezelf kan kijken..... ik weet heel goed wanneer ik iets doe wat anders had gekund. En ik schroom niet excuses aan te bieden. Alleen elke keer weer opnieuw barst er een bom in haar op momenten die ik totaal niet aan zie komen. Voor mijn gevoel hadden we een leuk weekend samen...... ik begrijp er echt niks van. Wij zijn beiden een vrouw en wonen niet samen.