Ik weet het allemaal even niet meer.

Ik ben verliefd terwijl ik getrouwd ben. En ik vraag me zo af hoe dit had kunnen gebeuren. We zijn vanaf onze 15de samen en nu beide 30. Onze zoon is nu net 1. Maar tijdens die zwangerschap heb ik al het gevoel gehad dat onze relatie/huwelijk anders aanvoelde maar ik kon er geen punt opzetten waar het aanlag. Want sex hadden we nog en goede gesprekken ook. En we genoten van de dingen die we deden als gezin. Op sex gebied waren we erg experimenteel. Mijn man begon toch een verlangen te krijgen naar hoe het zou zijn met een ander. Want alles hadden wij alleen samen gedaan, samen ontdekt. Ik vroeg het mij ook wel eens af maar dat was meer een fantasie in mijn hoofd die niet persee uit hoefde te komen. Maar hij kwam er steeds vaker mee dat ik maar een beetje met het idee ben mee gegaan. We maakten een account aan op een stelletje site. Maar daar werd ik totaal niet warm van en het schrok me af. Maar hey we hadden een stap gezet dus ik hoopte dat hij weer even zoet zou zijn.

Na een paar maanden kwam hij weer terug met zijn verlangens. Op dat moment was ik in contact gekomen met een oude school genoot B.. Het contact was gekomen via Facebook. Hij wou iets weten over een wijk in de stad dat ik woonde. Uit beleefdheid heb ik daar maar op terug geantwoord, maar eigenlijks had ik er helemaal geen behoefte aan. Erna bleef hij dingen vragen over hoe het leven was gegaan en hij deelde veel van wat er hem allemaal was overkomen en we deelden herrineringen van de schooltijd. Na een maand contact voelde ik aan mezelf dat ik seksuele gevoelens kreeg voor B. Ik deelde het wel meteen met mijn man. Hij moest even slikken. Want ja dat was toch even schrikken. We hadden er goed over gepraat. Want het gevoel overrompelde mij ook dit kan / kon ik toch niet? Want nog geen paar maanden geleden was ik blij dat mijn man van het 'idee' weer even van was bekomen. We besloten dat ik ging ontdekken wat dit voor mij / ons betekende. De seksuele gevoelens van mij naar B. waren wederzijds. Dus na veel praten, flirten en sexy foto's spraken we af. Bij hem thuis. Gewoon heel netjes hele fijne gesprekken gehad en gewandeld en toen ik weg ging gaf hij me een kus. Dit verwachtte ik niet en ben als een kleine kleuter naar mijn auto (net niet) gerend. Na die dag waren mijn gesprekken met B. steeds dieper en merkte ik dat ik gevoelens kreeg. Ook dit heb ik gedeeld met mijn man. B. en ik sprakken voor een tweede keer af en daar in hebben we bijna alleen maar gezoend vanaf het moment dat ik er was en hebben we sex gehad. Man wat was dat heerlijk.

We zijn 4 maanden verder en zie ik B. het liefst zo veel en vaak mogelijk. We spreken door de weeks stiekem af. Ik ga op een avond altijd wandelen, B. is dan bij me. We kunnen zo fijn praten en lachen. En ik denk de gehele dag aan hem.

Aan mijn man is erg te merken dat hij toch erg spijt heeft van de keuze. Met name denk ik omdat ik het wel heb en hij niet. Hij had contact met een meid maar dat blijft wat eenzijdig. Dus nu heeft die Tinder. Maar mijn man en ik hebben weinig tot geen fysieke contact meer met elkaar en ik merk aan mezelf dat ik daar ook geen behoefte meer in heb. Maar toch hou ik ontzettend veel van hem. En als ik dan denk aan scheiden dan benauwd dat mij want ik heb in al die jaren niks anders gekend. En al 15 jaar is mijn toekomst beeld met hem. Maar sinds B. weet ik het niet meer. We hebben zoveel gemeen, we hebben zulke diepe gesprekken en die heb ik nog nooit gehad met mijn man, we hebben dezelfde humor en de sex.

Ik weet het allemaal even niet meer. Ik ben blij dat ik mijn verhaal/hart even kan luchten hier.