Ik voel me een slecht mens

Ik ben een man van tegen de 50, heb 2 puberende kinderen. Nadat ik en de moeder van mijn kinderen zo'n 8 jaar terug uit elkaar zijn gegaan ben ik na een tijd vrijgezel geweest te zijn een vrouw ontmoet die een 6 jaar jonger is dan ik, waar ik een relatie mee aangegaan ben.
Sexueel is ze heel fijn, maar kwa persoon kan ze wisselen. Ze heeft vaak wel opmerkingen op mijn kids en de manier waarop ze 'zijn'.
Onze relatie is eentje met vele pieken en dalen en na een poos zijn we zo goed als uit elkaar gegaan. 2 maanden later kwamen we toch weer bij elkaar en sindsdien is het een beetje alles geven van mijn kant en aantrekken en afstoten van haar kant. De afgelopen maanden leken we meer vrienden dan geliefden en heeft ze meerdere keren voorgesteld om maar als vrienden te leven. In de tussentijd heb ik een vrouw leren kennen die precies eender is aan mij, alleen is ze heel veel jonger. We hebben amicaal contact via sociale media en leren elkaar beter kennen, maar hoe meer ik haar leer kennen hoe meer ik het idee heb dat we heel goed passen, zijzelf ook. Ondertussen begin ik wel soort van gevoelens te krijgen ondanks het ferme leeftijdsverschil. Ondertussen geeft de vrouw waar ik dus een relatie mee heb aan dat ze me toch erg graag ziet en verder wil terwijl ik dus echt overal aan twijfel op het moment. De hele situatie begint te zorgen dat ik uiteengescheurd wordt door alles, ik wil niemand kwetsen en zal ook nooit fysiek vreemdgaan. Ik voel me een slecht mens en haat mezelf op tijden.