Seksuele problemen - forum lotgenoten

dat klinkt heel voor een buitenstaander ongeloofwaardig maar is toch waar, nou hier komt het,ik heb noch nooit een relatie gehad, ik ben nu al 65 jaar en heb het het gevoel dat ik op dit vlak alles wil inhalen maar dat kan niet helaas,en noch iets een vrouw van mijn leeftijd, sorry hoor als het raar klinkt maar daar vind ik uiterlijk niets aan, hoe lief die vrouwen misschien wel kunnen zijn, maar op het ogenblik draait mijn leven voor een groot deel naar iemand die wat met me wil knuffellen, echte sex hoeft voor mij niet, zou op dit moment ook niet kunnen, waar ik maar even niet over wil spreken omdat ik eventueel als mensen dit verhaal lezen me zouden kunnen herlijden wie ik ben, ik moet wel zeggen dat ik misschien een betaalde mevrouw laat komen die wat met me wil doen kwa genegenheid, ben altijd zeer verlegen geweest en nu noch wel naar vrouwen, en ging nooit uit, en dan heb je ook weinig kans op een ontmoeting op een leuke vrouw.

Mijn vriend en ik zijn nu twee jaar samen en in begin was de seks geweldig. We hadden het veel en genoten er beide van!
De laatste paar maanden, gaat het slecht. Mijn vriend heeft alleen nog in het weekend zin en als het dan gebeurd, duurt het niet lang.
Ik heb mijn ongenoegen geuit en hem verteld dat ik behoefte heb aan meer. Ik mis ons oude seksleven en word super onzeker van de constante afwijzing als hij weer eens moe is of geen zin heeft.

We hebben nu afgesproken dat ik het niet meer zal aangeven als ik zin heb. Ik moet nu afwachten totdat hij naar mij toe komt. Wat (als ik geluk heb) 1x per week gebeurd. Als ik aangeef dat ik ons seksleven niet prettig vind, wil hij niet praten en zegt hij dat ik altijd kritiek heb.

Door dit alles, zul je begrijpen dat spontane seks er niet meer in zit.
Ik zie even niet meer hoe dit opgelost kan worden. Heeft iemand tips?

Hallo,

Ik en mijn vriend zijn 2 jaar samen, we voelen ons erg tot elkaar aangetrokken en toch heb ik regelmatig gemerkt dat de sex erg kort duurt en zijn penis snel slap is. Nu was hij een keer in de ochtend bij mij, ging ff naar huis, heeft zich daar afgetrokken onder de douche want dat vind hij fijn, om vervolgens weer bij mij te komen. Ik denk dan waarom heb je dan geen sex met mij... Zo nu ook, hij wist dat hij hier zou komen en toch trekt hij zich van te voren dan af met als resultaat waardeloze sex voor mij. Geen idee wat ik hiermee kan/moet maar ik voel me er best verdrietig over. Ik vroeg hem of dat misschien komt omdat hij mij toch niet zo aantrekkelijk vind of dat hij ontevreden is over onze sex. Dat is niet zo volgens hem. Zijn ex had regelmatig volgens hem contact met andere mannen (niet sexueel bij mijn weten) dus ik vroeg of dit misschien 1 vd redenen was waarom zij de aandacht bij anderen zocht. Hij wist het niet. Ik kan mij echter voorstellen dat je dit gaat doen wnnr je te weinig aandacht en sex krijgt van je eigen partner. Ik weet niet zo goed hoe ik mij hierdoor moet voelen. Beetje in de war ervan en gefrustreerd o.a.

Mijn vrouw en ik zijn al 20 jaar bij elkaar en hebben 2 kids. Ons seksleven was in het begin, zoals bij iedere relatie, uitstekend. Na een aantal jaren nam de frequentie af naar een soort golfbeweging. Soms 3 keer per maand seks, soms 1 keer per maand, soms 1 keer per 2 a 3 maanden. Daar had ik op zich al best wel moeite mee, maar we hadden in ieder geval nog seks, en we hadden het leuk. Sinds de geboorte van ons laatste kind was de behoefte bij mijn vrouw compleet verdwenen. Ik probeerde dat bespreekbaar te maken maar er werd steeds gezegd "daar heb je hem weer", terwijl ik ik het echt niet vaak ter discussie bracht. Na 2 jaar geen seks te hebben gehad gebeurde het ineens weer (seks) omdat ik het opnieuw ter discussie bracht. Onze relatie was overigens verder nog steeds helemaal goed en we hebben het heel leuk met elkaar en met de kids. Na in juli en augustus 2020 weer een keer met elkaar te hebben gevreeën hoopte ik deze trend te kunnen doorzetten. Omdat het bespreekbaar maken hiervan uiteindelijk een ruzie tot gevolg had is het sindsdien nooit meer gebeurd. Ik heb dus al sinds augustus 2020 geen seks meer gehad met mijn vrouw, maar ook geen intimiteit meer in de zin van knuffelen en zoenen. Mijn vrouw heeft hier geen enkele behoefte meer aan. Als ik het initiatief neem en een knuffel of een zoen wil geven merk ik dat ze dat liever niet heeft. Ik vind intimiteit een belangrijk onderdeel van een relatie. Maar omdat wij het verder heel leuk hebben met elkaar en met de kids was dit nooit een reden om eventueel uit elkaar te gaan. Nu merk ik dat dit gebrek aan intimiteit (emotioneel en fysiek) mij begint op te breken. Pogingen om dit bespreekbaar te maken loopt op niets uit omdat mijn vrouw mij steeds ontwijkt. Maar ze wil ook niet bij mij weg. Ik sta op het punt om een scheiding aan te vragen maar zou liever hebben dat we hier met z'n tweeën aan gaan werken, maar dat wil mijn vrouw niet. Moet je iemand verlaten omdat er geen seks en intimiteit in een relatie is? Ondanks dat de rest wel goed is? Heeft iemand hier ervaring mee? Ik verlang momenteel zo naar seks/intimiteit dat ik mij geen raad meer weet.

Ik ben heel gelukkig getrouwd met mijn man en we hebben een samengesteld gezin. Mijn oudste is inmiddels het huis uit en mijn jongste zie ik week op week af. Mijn man heeft zijn kinderen altijd omdat zijn eerste vrouw is overleden. We hebben sinds 6 jaar een relatie waarvan 1 getrouwd. Als we ruzie hebben gaat het eigenlijk altijd over de kinderen en opvoeding maar eigenlijk zijn we gewoon een goed team en lossen we altijd alles op. Hij is lief, attent en heel zorgzaam. Ik zou geen andere man willen. Maar…. Ons seksleven is niet zo best, al een tijdje vermijd ik seks omdat ik niet steeds hetzelfde riedeltje wil of teleurgesteld wil raken omdat ik niet aan mijn trekken kom. Hij is heel lief en attent in bed en vindt niets leuker dan me klaar te beffen. Standje 69 is zijn no1. En ik vind dat natuurlijk erg fijn maar doodsaai als dat altijd gebeurt. Ik wil heel graag gewoon vrijen, gepenetreerd worden alleen lukt dat niet want meneer komt steeds binnen 20 seconden klaar. En dan is het ook einde seks want zijn penis glijd dat uit me en hij is “klaar”. En ik raak daar gefrustreerd door. Dus doen we het vaak even snel onder de douche en af en toe laat ik me beffen maar veel vind ik er niet meer aan. Ik mis het gevoel dat hij in me zit en het samen zijn. En ik vind het niet spannend meer als hij weer naar beneden gaat om mij te “verwennen”. En ik schaam me dood. Vind mezelf een ongelooflijke trut dat ik me zo voel. Want hij is lief en attend en zorgzaam en ik hou van hem. Maar steeds vaker verlang ik naar een ander. Niet omdat ik een andere man wil maar een ander lijf… wat moet ik hier nu mee? Wanneer we erover praten wordt hij onzeker en verdrietig. We hebben al van alles geprobeerd maar niets helpt. (Verovende crème, condooms, aftrekken en uitstellen oefenen, speeltjes om mij sneller te doen komen etc). Maar ik kan echt niet binnen 15 seconden klaarkomen (of soms nog sneller). Ik ben bang dat dit tussen ons komt te staan en ik een keer vreemd ga omdat ik zo enorm verlang naar een goede vrijpartij. En ik voel me ontzettend schuldig.. Ik heb geen plannen of iemand in de startblokken oid, ben nog nooit vreemd gegaan en vind dat heel erg maar snap nu wel dat sommige mensen dat overkomt vanuit frustratie. Heeft iemand tips?

Hoi ik baal dat ik nog maagd ben maar dat komt misschien door mijn verleden ben sexueel mishandeld

Wij hebben al een hele tijd relatieproblemen. Ik mag hem niet aanraken en hij raakt mij ook niet aan. Al meer dan 40j.getrouwd. Als ik hem aanraak in bed zegt hij altijd ' laat mij gerust.' als ik te dicht tegen hem lig in bed dan duwd hij mij weg. Spijtig dat ik op voorhand niet hem mocht uitproberen hoe hij in bed presteerde.
Hij ontwijkt mij altijd. Alleen komt hij be'rden om te eten. Hij heeft niets van mij 'odig zegt hij.
Ik hou dat zo niet lang meer uit op deze manier.

Hallo ik wou even men verhaal kwijt.

Ik ben bijna 34, mijn partner waar ik al 15j4m met samen ben van bijna 38 zoekt het percies ergens anders.

Vroeger namen we tijd als de kids op school waren om uitgebreid te genieten van elkaar.

Sinds hij een nieuw werk heeft begon het allemaal erger te worden, hij blijft uren op zen werk hangen. Darten zogezegd soms zelf 4uren na hij al gedaan had met werken.

Ik en men zus hebben een erfelijke probleem aan onze tanden waardoor ik dus midden maart een kunstgebit draag. Sindsdien heb ik het gevoel dat men partner me steeds minder aantrekkelijk vindt. Ik heb het er zelf nog steeds heel moeilijk mee.
Hij kijkt regelmatig porno, waardoor ikzelf soms meer dan week maar moet wachten op seks.
Heb hem ook daardoor gisteren aangesproken na 11dagen te wachten. Nam hij zelf deze morgen het initiatief, maar eenmaal thuis (Nog geen 9u tussen) kijkt hij gewoon terug porno. Op 1 Dag dus 2x klaarkomen. Lijkt alsof hij de sex enkel heeft gedaan om mij te sussen.
Vooral omdat ik vertelde dat ik door al zijn gedragingen meer en meer denk dat hij iemand anders heeft.

Hij zoekt dan ook continu prono op met grote borsten terwijl de mijne maar aan de kleine kant zijn. Mijn zelfvertrouwen is al heel laag door men tanden en dit helpt al helemaal niet. 😭

Ik ben 43 en sex is voor mij nooit echt leuk geweest.Ik heb moeite om mijn wensen aan te geven.En soms ben ik ook met de verkeerde sexpartners geweest.Nu probeer ik om niet wéér in dezelfde valkuilen te trappen

Het afgelopen maand heeft mijn vriend veel minder zin in seks door vermoeidheid zegt hij van werkstress. Aan het begin van de relatie had hij moeite met erectieproblemen, is daarvoor naar de dokter gegaan omdat hij wel graag met me wilde. Daarna is het erg goed gegaan, zo'n 2 a 3 keer seks per week en op vakantie zelfs elke dag. Maar nu sinds afgelopen maand 1 keer er week misschien en word ik minstens 1 a 2 keer afgewezen wanneer ik zin heb. Ik voelde me eerst onzeker of het aan mij lag en heb er met hem over gepraat, maar hij zei dat het niet aan mij lag en anders had hij het wel aangegeven.
Ik merk wel dat ik me niet fijn voel bij continue te worden afgewezen en voel me bang dat 't zo gaat eindigen dat ik straks nog de enige ben die zin heeft in seks en hij helemaal niet en daar voel ik me dan niet prettig bij. Ik wil hem ook niet forceren om seks te hebben dus laat ik hem dan slapen wanneer hij aangeeft dat hij te moe er voor is. Verder last hij op alle manieren blijken dat hij gek op me is, alleen de seks is nu minder. Hoe moet ik hiermee omgaan?

Ik weet dat mijn man seksueel gefrustreerd is. Ben 21 jaar met hem getrouwd en na 7 jaar huwelijk betrapte ik hem op heel veel seks getinte sites voor een date. Hij was/is op zoek naar spanning en praat er met mij niet over. Voelt zich door mij gecontroleerd gek he? Je houd zielsveel van iemand en verwacht je dit niet, hij is zo geweldig in bed echt niet. Nu heeft hij dit jaar een kennis met borderline geholpen met een lopende scheiding en zijn er verliefde gevoelens gekomen. Dit heeft geresulteerd in een bijna scheiding en na veel weken ziet hij de ware aard van haar en is contact verbroken. Hij is impotent en wil niet intiem zijn met mij, niet tongzoenen en aanraken. Zegt altijd ben moe en wil slapen. Voel me zo geen vrouw meer en afgewezen. Tegen haar heeft hij dingen gezegd die tegenovergesteld zijn, hij wou met haar het bed in, wilde mij verlaten etc. Kan iemand die impotent is toch seksuele gevoelens hebben en zo geil zijn om een vrouw wat te beloven terwijl het niet werkt? Hoe moet en kan ik hiermee omgaan? Hij wil niet naar een arts hij wil niks en moet ik maar geduld hebben tot het weer werkt. Wie kan me raadgeven of maakt hetzelfde mee?

Ik ben een man van 50 jaar. Vanaf mijn 40ste heb ik problemen bij sex. Ik ben er niet helemaal bij omdat ik beelden krijg van exen van mijn vriendin. Daar ben ik onzeker van geworden en dat heeft een negatief effect op het stijf houden van mijn penis.
Ben bij een sexuologe geweest en loop nog bij een psycholoog. Zoek eigen mannen die in hetzelfde verkeren om wat ervaringen uit te wissen. Lotgenoten dus. Ook mannen die een oplossing voor zichzelf hebben gevonden. benieuwd naar de reacties. Grt

buy cenforce 150 mg is a medication commonly used to treat erectile dysfunction (ED) in men. When used as prescribed by a healthcare professional, Cenforce is generally safe and effective. However, like all medications, it may cause side effects in some individuals, such as headaches, dizziness, indigestion, or flushing. cenforce 150 should not be taken with certain medications or medical conditions, and it is essential to disclose your full medical history to a healthcare provider before use. Only use Cenforce under medical supervision to ensure proper dosing and to minimize potential risks, especially if you have underlying health issues or take other medications.

Ik heb nu 5 jaar een relatie met een partner die rolstoelgebonden is door een spierziekte. Wij zijn erg gelukkig en wil haar nooit kwijt. Mijn partner kan zelf niet zo super veel. Ik merk met sex dat ik andere behoeftes krijg. Ik zit er overna te denken om 1 keer met iemand anders sex te hebben. Maar ik ben bang dat ik mijn partner pijn doe. Een open relatie zit er niet in. Is het Justified als ik 1 keer aan mij zelf denk en sex heb met iemand anders?

Mijn vriend en ik zijn 9 jaar samen. Toprelatie. Wij vullen elkaar perfect aan. Behalve op seksueel vlak.

We hebben amper nog seks. Soms met maanden tussen. Ooit hebben we zelfs twee jaar geen seks gehad. Ook nu is het weer bijna 9 maanden geleden. Hijzelf is ooit aangerand geweest, maar heeft daar maanden voor naar een therapeut geweest en zegt zelf dat het probleem nu achter hem ligt. Toch komt het er maar niet van om seks te hebben. Ik wacht op zijn initiatief, omdat ik vind dat hij best de stap neemt na al zijn miserie.

Hoewel hij dus geen interesse blijft hebben in seks met mij, ben ik wel te weten gekomen dat hij vaak seksueel getinte gesprekken heeft met andere mannen die hij kent van apps en sites. Hij stuurt hen naaktfoto's, dickpics en videos.

Ik weet niet meer hoe ik dit moet aanpakken en ik mis mijn vriend in bed.

Hallo,

Ik heb een hoger Libido dan mijn vriendin. Wij zijn nu iets meer dan 3 jaar samen en ik ervaar steeds meer frustraties omtrent ons seks leven.

Aan het begin van de relatie hadden wij gemiddeld 4/5 keer per week seks dit nam na het eerste jaar al flink af wat natuurlijk normaal is. Op dit moment krijg ik bijna wekelijks een afwijzing omdat zij op dat moment geen zin heeft. Hier kan ik dan op dat moment boos om worden en zo ontstaat er een discussie die soms lang kan duren. Omdat er een discussie ontstaat is de zin naar seks voor haar natuurlijk helemaal verdwenen op dat moment.

Ik zou graag een middenweg willen zodat wij ons beide op ons gemak voelen met ons seks leven. Op dit moment vindt ik dat we te weinig seks hebben en daar ook niet de tijd voor nemen. Mijn vriendin vindt dat ik er teveel een ding van maak en zij gaat het daardoor meer zien als een moetje ipv een behoefte.

Hoe kan deze situatie voor beide weer leuk worden zodat we door kunnen.

Graag jullie mening

Dit is mijn...of eerder Ons probleem....
Sinds 2010 zijn we bij elkaar. De eerste 6/7 jaar ongeveer konden we niet van elkaar afblijven... We hadden bizarre, geile en heerlijke sex... Niks was te gek!! Hebben echt alles gedaan wat maar kon... bdsm, trio's, etc.etc.
Ik kwam erachter dat hij al die tijd Viagra slikte...
We hebben vele gesprekken gehad wanneer dat is begonnen. Hij vertelde dat het door mij kwam en mijn libido.
Ook gevraagd of hij dat ook slikte bij zijn ex. Daar bleef hij vaag over.
Ik weet dus niet of hij dit zijn hele sexleven al slikt.
Maar dat even terzijde...
Sinds 3 jaar helpt de Viagra dus niet meer.
Alsof hij immuun is geworden.
De frustraties van erectieproblemen zijn dus zo'n 3 jaar geleden begonnen... tot 3 jaar geleden kwam het voor dat ineens tijdens de sex hij hem niet meer hard hield... Daarna is het van kwaad tot erger gegaan... We hebben al 2 jaar geen sex meer omdat de angst bestaat dat hij geen erectie krijgt. We, althans ik praat erover. Ik wilde dat hij zich liet onderzoeken bij de dokter. Of het iets lichamelijks was... Hij zegt dat van alles is onderzocht... en er lichamelijk niets mis is... Dus dan is het iets mentaals... We hebben toen een sexuoloog ingeschakeld, maar daar kwam niets uit... Tussen ons is al veel liefde... Het opnieuw vinden van elkaar werkte niet, want we hebben niet het gevoel dat we elkaar kwijt zijn.... Hij krijgt hem alleen niet omhoog... ff kort door de bocht gezegd.... Hij zegt dat hij me nog steeds supermooi en aantrekkelijk vind... en dat heb ik ook bij hem... alleen de sex blijft uit....
Erover praten lukt niet... Hij stopt t gewoon weg of het niet bestaat... en als ik erover begin klapt hij dicht...
Hij zit sinds een aantal maanden bij een therapeut...wat überlangzaam gaat... Ze zijn bezig uit te zoeken wie hij is... iets vanuit zijn jeugd...
Ze zijn voorlopig nog niet bezig met mij, of onze relatie.. of überhaupt ons sexleven...
Nog even en we hebben al 3 jaar geen sex meer gehad....
Pfff... Ik ben het zat de hand aan mezelf te slaan... ik zit zelfs te denken om een gigolo in te huren....
Ik verlang zo erg naar ongeremde sex... het helemaal los gaan zoals we vroeger deden!... Hoelang moet ik hierin begripvol blijven? Tot de dood ons scheid? Vreemdgaan zal ik nooooit doen... nooit iets stiekems...
Maar hoe maak ik dit bespreekbaar zonder hem te kwetsen, of hem nog meer van mij te verwijderen?
Ik weet ook niet eens of ik zo'n gigolo zou durven... maar toch... Hoe gaat dit verder?

Ik ben 64 jaar, heb voor de 3e keer relatie met vrouw.Maar worstel eigenlijk al 50 jaar met geaardheid Maar toch nooit verliefd geweest op een man Ik vindt zowel vrouwen aantrekkelijk als ook mannen .Steeds tijdens het vrijen wil ik dingen die een vrouw mij niet geven kan Dus ik blijf heel vaak na het vrijen met een grote kater achter Vanaf mijn jeugd vind ik een naakte man opwindender dan een vrouw Als ik fantaseer gaat het alleen maar over mannen Ik heb ondertussen af en toe een vluchtig kontakt gehad met een man. Maar door de angst om een soa op te lopen durfde ik mij nooit te laten gaan Ik kom dus ook nooit op plekken waar het srt mannen komen , want ik ben bang dat mannen er meer kontakten op nahouden wat riskant is Dus ik sluit mij eigenlijk af voor iets wat ik misschien wel ben(nml) homo. Doordat ik mij afsluit. Heb ik misschien nooit de kans gehad verliefd te worden op een man. Naarmate ik ouder wordt realiseer ik mij steeds meer dat ik het allemaal weg druk Ik blijf dus gewoon ronddraaien in een cirkel waar ik gewoon niet uit kom

hey hey

wil even mijn verhaal kwijt... ik ben mama van 3 kindjes dus hoef ik niet uit te leggen dat mijn lichaam alles behalve perfect is... ik merk dat ik steeds onzekerder wordt tegenover mij man... we hebben al heel wat doorstaan of beter ik heb het moeten doorstaan, van bedrog tot meer naar een ander te kijken dan naar mij... op gebied van intiem zijn doe ik al het mogelijke maar blijkbaar voor hem niet zo voldoende genoeg.

Ik heb een klein jaar een sex relatie gehad met de ex van een vriend van me(ben zelf ook 5 jaar alleen)was de bedoeling dat het één malig zou zijn ,maar we trokken toch iedere keer naar elkaar toe . En het was zou heerlijk met haar.
Nu is ze gaan daten en heeft nu "verkering" met haar oude buurman .
Ze zei dat het tussen ons "waarschijnlijk" niet zou gaan werken en dat mijn en haar ex + vrienden er wel wat van zouden vinden.ik heb daar knap moeite mee ,denk iedere dag aan haat, en pas zei ze ook dat ze me mistte.
Ik weet, moet het loslaten ,maar is zo moeilijk...

Mijn vrouw kan niet zonder vrijen met andere (mannen en vrouwen) maar zal er NOOIT over praten of vragen.

Ik vind het prima zolang ik betrokken blijf bij hun sex in de zin van kijken en het geven van suggesties hoe ik het mooi zou vinden.
Gesprekken hierover zijn nagenoeg onmogelijk. Zodra er iets gevraagd of gezegd word waar haar gevoelens of wensen besproken moeten worden klapt ze dicht. Dit beëindigd meestal het gesprek en in een enkel geval een conflict.

Draag ook pantys en vrouw vind het goed

Ik ben een man en vindt het fijn om dameslingerie aan te hebben.
Liefst van die gladde stof.
Ben ik de enigste?
Mijn vrouw weet hiervan en accepteert het
Wat ik wel merk is dat ze de laatste jaar weinig tot geen zin in sex heeft. Kan het er aan liggen dat ik dameslingerie draag?

Toen ik 14 was kreeg ik mijn eerste “echte” vriendin. Toen we op een gegeven moment seks probeerde te hebben werd mijn penis niet volledig erect. Eerst wel even en toen probeerde ik hem erin te steken toen werd die weer slap. Ik dacht eerst dat het gewoon door de drank kwam, we probeerde het 2 dagen later en toen bleek het weer zo terwijl ik helemaal nuchter was.
Terwijl toen ik daarna thuiskwam en op mijn bed lag kon ik wel een stijve krijgen en aftrekken.
Ik begreep het probleem hier niet achter en werd depressief. Ik heb later hetzelfde probleem gehad met een ander meisje waarmee ik seks probeerde te hebben. Dit maakte het alleen maar erger. Ik ben er vandaag achter gekomen woensdag 20 januari 2021 dat ik al jarenlang een porno verslaving heb. Ik dacht eerst altijd dat het normaal was, maar nu ik erover na denk was ik veel te obsessed met porno. Ik trok elke dag wel meer dan 5 keer af. Dat kon op de heftigste dagen wel oplopen tot 20 (als ik me echt slecht voelde.) Dat is de laatste tijd wel minder, vandaag heb ik besloten volledig te stoppen met porno kijken. En ik weet van mijzelf dat ik er heel goed uitzie, iedereen zegt dat ook tegen mij. Ik heb prachtige ogen en krijg daar zelfs bijna dagelijks complimenten over. Ik ben heel trots en zelfverzekerd over mijn uiterlijk maar ik merkte wel dat ik de laatste twee jaar heel veel last had van sociale angst bijvoorbeeld in de gangen op school. Ik heb nooit echt iemand gehad om over mijn problemen te praten. Nu ik eindelijk begrijp wat er allemaal achter zit lig ik wakker op mijn bed op een doordeweekse dag om 3 uur s’ nachts research te doen over porno verslaving. Ik moet dit zo erg kwijt dat ik dit maar in mijn notities ben gaan schrijven. Ik ben echt bereid om te stoppen met masturberen. Ik wil ook graag een vriendin of tenminste iemand waar ik mijn hele levensverhaal kwijt kan. Dat is mijn droom.

Mijn vriend (38) en ik (34) zijn nog maar kort samen en wij houden heel veel van elkaar. Aan sex hebben wij ook niks te kort. Nu heb ik wel enkele vragen. Ik doe steeds zo hard mijn best om het hem naar zijn zin te maken bij een pijpbeurt, maar toch probeert hij mij vaak bij te sturen en dan ga ik ervan uit dat ik het niet goed doe. Dat maakt mij erg onzeker. Ook gebeurt het vaak dat ik hem klaar pijp en ik vervolgens met een broek vol goesting moet gaan slapen. In het prille begin gaf hij aan graag te beffen, maar hij doet het nooit en ik wil het zo graag. Na een gesprek hierover met hem te hebben gehad stelde hij doodleuk voor om misschien eens een vibrerend eitje ofzoiets te gaan kopen samen. M.a.w hij wil toys gebruiken, maar ik heb er echt geen enkele ervaring mee. Nu wil hij bij mij zo'n eig gebruiken, maar ik vind het gevoel van klaarkomen door wrijving van zijn hand, penis, etc veel intenser en daarom spreken zo'n sextoys mij echt niet aan. Ik ben bang dat als ik mij ervoor open zou gaan stellen om hem daarmee te plezieren dat hij ook wel een kunstvagina zou willen gaan gebruiken, maar als hij dat zou doen dan zou dit voor mij aanvoelen alsof hij aan mij niet genoeg heeft + ik ben bang dat hij met meer wensen zou afkomen, wensen zoals partnerruil, etc. Help!

Ik zit al een lange tijd met het probleem dat mijn libido erg laag is nu is het zo dat mijn vriendin daar erg veel moeite mee heeft ik ben 29 en zij is 33 zij wil het liefst bijna dagelijks seks en begrijp mij niet verkeerd ook ik wil graag dagelijks los gaan met haar, maar op de een of andere manier is het de laatste tijd zo dat het mij niet lukt vaak ook erg onzeker geen idee waar dit vandaan komt ik ben erg bang dat ik haar ga kwijt raken op deze manier maar ik weet niet meer wat ik kan doen kan iemand mij helpen?

Mijn vriend en ik (allebei in de 20 jaar) zijn al 3 jaar samen. Na de eerste 3 maanden begonnen onze gesprekken over het hebben van seks. Voor ons allebei de eerste keer dus erg spannend. We hebben het een paar keer geprobeerd maar het lukte niet om bij mij naar binnen te gaan. Eigenlijk was altijd de reden dat zijn piemel al weer te slap was. Nu proberen we het al heel lang niet meer. Er is wel intimiteit maar aan penetratie komen we nooit toe. Regelmatig komt hij al eerder klaar (in zijn onderbroek) of is bij hem de zin al weg.

De reden: we denken te veel na. Het lukt ons niet om de knop uit te zetten en te gaan. Doordat we allebei niet ervaren zijn kan ook niet een van ons het voortouw nemen. Mijn vriend heeft zoiets van: het komt wel goed. Maar we zijn nu al 3,5 jaar verder.. ik weet niet meer wat ik kan proberen. Hij lijkt de situatie ook vaak te ontwijken.

Verder is onze relatie ontzettend leuk en gezellig! We kunnen erg goed praten en hebben regelmatig gesprekken hierover maar ik merk geen vooruitgang.

Tips zijn welkom!

Zijn er mensen die nog lezen of reageren of een andefe site waarop jullie zitten?

Ik(30) en mijn vrouw(32) zijn nu zon 4 jaar bij elkaar waarvan 1,5 jaar getrouwd. Inmiddels hebben we ook een kind. Toen we verkering hadden heeft het een halfjaar geduurd voordat we sex hadden. Daarvoor vingerde ik haar vaak.

Ik ben totaal niet tevreden over ons sexleven. We doen het (als ik geluk heb) gemiddeld 1 a 2 x in de maand. Ik heb al meerdere malen aangegeven dat ik graag wel wat vaker sex zou willen hebben. Dit hoeft echt niet elke dag maar 1x in de week ofzo vind ik op onze leeftijd toch wel redelijk. Maa ik zou ook al tevreden zijn met een aftrekbeurt van haar(als ze geen zin heeft ofzo aangezien dit letterlijk iets van 5 min werk is) en dan is ze vaak weer helemaal in tranen en vindt ze zichzelf een slechte vrouw. Daarna is het dan vaak eenmalig dat zij met het initiatief komt en dat we sex hebben of dat "zij mij helpt". Daarna is het net alsof ze het weer vergeet en nooit meer naar mijn vraag handelt om het initiatief te nemen. Oftewel zij is tevreden over hoe het gaat dan en ik moet maar weer verlies geven....

Het is net alsof ze egoïstisch is en mij het pleziertje van af en toe een trekbeurtje niet gunt. In de verkeringstijd was dit ook al het geval. In al die tijd dat ik haar vingerde heeft zij NOOIT zelf bedacht van: zal ik mijn vriend dan ook even verwennen.

Wat moet ik hier mee aan? Ik heb het al zo vaak aangegeven maar dan gebeurt er maar eenmalig wat mee en daarna vergeet ze het weer. Wordt er wat moedeloos van want ik mis de intimiteit in ons huwelijk. Zelfbevrediging vindt ik dan niks aan en doe ik alleen uit noodzaak want het is juist het idee dat je vrouw van je houdt en iets voor jou wil doen wat het zo leuk en lekker maakt.

Ik ben een vrouw van 30 jaar, heb een vriend van 34 jaar, en we hebben ook een kind. Het leven is heel druk.

Toen we onze relatie aangingen wist hij, dat ik erg veel van sex houd, liefst zou ik het overal willen doen. Op de bank, gang, keuken auto ect. Hij is ook mn eerste bed partner.

Ik ben hem eigenlijk gewoon zat, hij is altijd moe, ik ben iemand die erg opgewekt en vrolijk is en op avontuur wil, hij is nu zo saai geworden dat het niet leuk meer is. Ik ben het type dat altijd iemand trouw zal blijven, ook omdat we een kind hebben..

Ik verlang alleen zo erg om dingen te doen, we hebben wel eens sex, maar eigenlijk verlang ik naar meer, hij blijft er maar beetje bij liggen.

Hij had ooit een uitje met zijn werk, ik zag daar zo een leuke vent, ik schaam me gewoon zo erg, hij was zo vrolijk, ik voelde me echt aangetrokken tot hem.. zo erg dat ik vaak aan hem denk, het is alsof ik een uitvlucht in mn hoofd zoek van ik wil iemand die ook zo is. Ik voel me vrolijk als ik aan hem denk.

Ik wil weer verliefd zijn, heb al zovaak aangegeven over ons seksleven, hij mompelt het maar een beetje weg.

Ik ben ook begonnen bij een nieuwe werkgever, en merk dat mannen me helemaal leuk vinden, maar dat maakt me verdrietig, ik wil mijn vriend graag...

Ik schaam me zo, we zijn al lang samen 9 jaar al. Ik heb miet genoeg aan 1 keer sex per week, zoenen zit er ook heel lang niet meer in.

Wat moet ik hiermee? Ik als meer van zulke verhalen is het normaal als je lang samen bent dat de 1 minder zin heeft of als je een kind hebt dat het anders wordt? Ik heb zoiets van al zouden we 8 kids hebben, ik zou echt 2 a 3 x per week sex willen.

Ik vind mezelf een gezonde man van 51 jaar, qua sex dan.
Mijn vriendin is wat ouder, heeft een sextrauma en is vrij passief tussen de lakens helaas.
Standaardsex vind ik best saai maar missionaris is haar favoriete standje.
We hebben er al vaker over gesproken maar merk dat ze altijd weer terugvalt in haar oude gewoonte om op haar rug te gaan liggen.
Ik heb standjes aangekaart...erotiek samen willen ontdekken...tijdens gesprekken is ze nieuwsgierig en wil ze het gaan "oppakken"... om vervolgens op haar rug te gaan liggen. Ik word er horendol van.
Ik heb eerdere ervaringen met sex wat wel afwisselend was, soft bdsm, buitensex, standjes,rollenspel, speeltjes enz. En nu een saai sexleven...grrrr.
Wie herkent dit en hoe is dit op te lossen?

Over 2 weken vertrek ik voor onbepaalde tijd op wereldreis met de liefde van mijn leven.
We zijn sinds 2008 samen en onze relatie begon met sex: heerlijke vrije stoute bevredigende sex. Vlak voor we trouwden zo’n 11 jaar geleden veranderde dat. Tot op de dag van vandaag mag ik niet vrijen met de man die ik liefheb. Verwijten, tranen zelfs ultimatums zijn voorbij gekomen. O ja we knuffelen we zijn elkaars maatjes maar jeetje wat zou ik graag weer eens een goede beurt krijgen. Ik ben van verdrietig, hoopvol, bitter, hoopvol, 2 seconden berustend, hoopvol
Tot langzamerhand wanhopig

Mijn vriendin wil echt heel weinig sex met mij
Terwijl ze in haar vroegere jaren heel veel sex had met andere mannen
Volgens mij ligt hetvaan mij ze zegt van niet maar dit is toch niet normaal wel ?
Grtjs

in het begin van onze relatie hadden we heel veel seks totdat ik hem vertelde over mijn seks verleden. hij is nu onzeker of hij het wel goed doet in bed en hij is onzeker over de grote van zijn penis, dit laaste is mijn schuld, omdat ik hem vertelde dat ik veel grotere penissen heb gehad, dat had ik niet moeten doen, ik zij het ook als grap, het is wel echt waar, maar grootte doet er niet toe voor mij

hoe kan ik dit goed maken zodat hij zich weer zeker voelt :(

Beste lotgenoten,

In mijn jonge jaren had ik een normale seksuele drang, niet overdreven.
Ik werd eerder platonisch verliefd op jongens.
Na de geboorte van mijn eerste zoon kreeg ik een post-partumdepressie waardoor ik sedertdien antidepressiva moest innemen.
De spontane drang verminderde snel maar een orgasme lukte wel.
Op 54 jarige leeftijd werd ik geopereerd via de vagina voor een verzakking.
Helaas heb ik sedertdien pijn aan de vaginatop door littekenweefsel. Zelfs in het UZ konden ze me niet helpen met een kijkoperatie.
Als ik pijnstillende zalf aandoe heeft er mijn man ook de gevolgen van waardoor
Volledige penetratie niet meer mogelijk is.
Gelukkig heeft mijn man alle begrip voor mijn situatie en is hij een rustig type op sexueel vlak.
Ik kan het moeilijker aanvaarden dan mijn man.
Heeft soms iemand dezelfde ervaring meegemaakt? Advies is steeds welkom.

Anoniem

Ik zie mijn vriend graag. Ik vind hem aantrekkelijk. En onze seks is goed. Toch merk ik dat we maar weinig met elkaar vrijen. 1 keer in de week. Soms een keer in de twee weken. Het kost me moeite om zin te krijgen.

 

Erna verbaas ik me vaak dat het zo goed was; waarom doen we het niet meer. En dan toch duurt het weer lang. Ik herken dat niet in eerdere relaties waar ik vaker vree.

Is dit normaal?

Ik (man) ben een eind in de vijftig en heb géén zin meer in sex of intimiteit.
Totaal niet, zelfs masturberen doe ik niet meer.
Ik heb een vrouw die ook nog eens jonger is dan ik en (schijnbaar) wel behoeftes heeft. Zij neemt haast altijd het initiatief, door bijv. mij te beginnen strelen enz....Tot voor een paar jaar was ik anders, meer zoals "normale" mannen denk ik ; ik wou graag sex met mijn vrouw, keek ook naar andere meisjes en vrouwen, masturbeerde vrij dikwijls. Maar het is net alsof iemand een kraan dichtgedraaid heeft, er schiet haast niéts meer van over. Is dat de leeftijd, zijn er andere mannen die zich hierin herkennen? Ik vind het zelf erg voor mijn vrouw, maar het gaat zover dat, mocht ze mij morgen verlaten, ik er bijna niet zou mee inzitten en dat ik zéker niet naar een andere vrouw zou op zoek gaan...of toch zeker niet met sexuele bedoelingen, hooguit een soort vriendin waarmee ik eens iets samen kan doen bijv. op restaurant gaan eten of zo. Maar daarna, elk naar zijn eigen huis en geen gezeur meer. Eigenlijk vind ik sex compleet overroepen, iedereen zit het belang daarvan enorm op te blazen en dat voor een "genotje" dat hooguit een halve minuut duurt ; ik vind het een heel gedoe en ga liever een goede steak eten of naar een film kijken in de bioscoop, dat soort genot duurt veel langer en geeft minder complicaties. Af en toe hebben we wel sex, mijn vrouw heeft een mooi lichaam, kan heel goed pijpen en daar geniet ik op dat moment dan wel van, maar heel vlug deemstert dit gevoel zo weer helemaal weg en dan heb ik weer nul zin of behoeften ...nu is het bijv. weer ongeveer een maand geleden en als mijn vrouw 's morgens wakker wordt en ik ook, dan blijf ik doodstil liggen en beweeg geen vin om de indruk te geven dat ik nog slaap, om te vermijden dat ze mij zou aanraken of zou vragen om het te doen. Mijn grootste opluchting is dan dat één van de kinderen wakker wordt en naar beneden komt, dan heb ik zoiets van : "oef, ik ben er weer vanaf". Tja, en dat terwijl alle mannen precies tot aan hun laatste snik met sex bezig zijn of een vrouw in bed proberen te krijgen, ik ben blijkbaar helemáál anders.

Ik ben een vrouw van 30 jaar. En sinds 7 maanden mijn 1ste relatie met een vrouw. Ik ben altijd met een man geweest en dacht dat ik een laag libido had. Ik viel dus gewoon op vrouwen. Mijn relatie met mijn vriendin is goed. Maar waar wij de eerste 3 maanden elk weekend fijne seks hadden, waar we echt in elkaar opgingen. Is er nu vrijwel niets meer van over. Na die 3 maanden werd het voornamelijk vlug handwerk op zaterdagochtend. Want ze is meer een ochtendmens. Savonds zit ze altijd op haar telefoon filmpjes te kijken en als ze klaar is gaat het licht uit. De seks sochtends gebeurt gemiddeld om de 2 a 3 weken. Want meestal is ze al het bed uit om de hond uit te laten of ligt ze een boek te lezen voor ik wakker ben. (Word wakker tussen 8 en 9u). Er komt geen initiatief van haar kant en ik heb mij terug getrokken omdat ik niet steeds afgewezen wil worden. We hebben verder een hele fijne liefdevolle relatie. Knuffelen veel samen en ze komt vaak een kus halen als ik gewoon op de bank zit. Ik zie in haar ogen dat ze echt om mij geeft. En dit is wel meer geworden sinds ik haar juist minder opzoek. Maar ik merk dat ik mij onzeker voel en cranky word omdat we geen seks hebben. Mijn behoefte om tegen haar aan te kruipen snachts is veel minder. Want ik voel mij afgewezen. Nu accepteer ik dat zij een laag libido heeft. En dat je nou eenmaal allemaal anders bent. Maar..we hebben nu 3 weken geen seks gehad. En we gaan nog maar zo kort samen. En nu deed ze vanmorgen een stekketje in haar nachtkastje (we wonen niet samen) voor ze naar werk ging. Toen ze naar werk was deed ik de lade open en zag ik dat dit van haar satisfyer was. Misschien niet helemaal netjes van mij. Maar het viel mij al eerder op dat deze regelmatig verplaatst in het kastje. Dus ze heeft weldegelijk zin in seks. Maar blijkbaar niet met mij. En ik weet gewoon niet wat ik hiervan moet denken. Tussen neus en lippen door hebben we het er weleens over gehad. Ze weet dat ik een hogere sexdrive heb. En laatst was ik ongesteld en baalde ze, want ze wilde ook weleens wat terug doen. Ik vind het namelijk heel fijn om haar te verwennen. Neem hier mijn tijd voor en hier geniet ze enorm van. De rode vlekken in haar nek en haar lichaamstaal kan niet nep zijn. Maar dat zij mij op die manier verwende is 3x gebeurt in de 7 maanden dat we samen zijn. Maak ik mij nu druk om niets of klopt er iets niet in onze relatie? Ik ben zo ontzettend gek op haar. Dat het mij echt verdrietig maakt. Herkent iemand zich in mijn verhaal en hoe ging jij hier mee om?

Ik ben geopereerd aan prostaatkanker. Prostaat is verwijderd met robot. Is nu bijna 3 jaar geleden. Penetratie gaat niet meer. Krijg er geen orgasme meer van. Maar wat mijn vriendin nu doet helpt wel. Ze steekt een vibrator in mijn anus en speelt met kleine vibrerende dingetjes tussen de anus en de balzak en zo masturbeer ze ook. Het is gewoon zalig om zo een orgasme te krijgen. Is veel beter dan vroeger voor de operatie

Ben een man van 55 mijn vrouw is 9 jaar ouder . Ik ben erg sex en vrouw gericht. Ik hou ontzettend veel van mijn vrouw maar qua sex is het eigenlijk niks . Ik vind het mooi als ze rokjes of jurkjodraag met daar onder panty’s vooral dunne panty’s, geen maillot is niet mijn ding . Daar raak ik erg opgewonden van en dat weet ze ook . Bij hoge uitzondering draagt ze dit ook voor mij . Nu is het probleem haar sex lust is nul , nul . Dit moet ze door een wietje te roken opwekken daarna is ze super geil en kan ik haar ook helemaal voor mezelf nemen . Echter als ik haar wil penetreren word er gezegd nee doe maar over mijn kut heen spuiten of over je buik spuiten . Iedere keer word ik afgewezen om in haar klaar te komen . Dit is voor mij zo een dingetje ik mis het penetreren zo erg dat ik niet meer weet wat ik nog moet doen . Zijn er meer mensen die dit bekend voor komt ?

Hi iedereen,
Ik wil hier graag mijn verhaal delen zodat ik misschien iets minder ga nadenken..
Mijn vriend (23) en ik (20) zijn nog geen jaar samen, en het libido verschil is er zeker, dat is geen probleem. Maar ik heb mijn vriend gevraagd geen porno te kijken als wij maar 1/2x per week seks hebben. Dit kan overdreven overkomen voor verschillende mensen. Hij ging hier akkoord mee maar biechte een aantal keren op dat hij het toch heeft gedaan. Laatst hebben we besloten dat hij toch weer porno kan kijken omdat hij er wel neigingen naar kreeg en het niet deed uit respect naar mijn gevoel. (Heb in een vorige relatie veel mentale problemen gehad dankzij het ontwijken van seks [toenmalige partner] en het overmatige gebruik van porno in combinatie met weinig tot geen seks [1x per 3 maanden] en hierdoor “traumas” opgelopen.) nu lukt het mijn vriend niet om de afgelopen keren seks, zijn penis hard te houden, dus hij zoekt achteraf de oplossing in porno. Dit laat hem ook balen en enorm vervelend voelen. Dit met het hard houden van de penis is begonnen sinds hij opgebiecht heeft de laatste keer stiekem porno gekeken te hebben. Ik voel me enorm emotioneel kwetsbaar en wil na zulke momenten niet aangeraakt worden, hierdoor verminderd ook mijn libido en ik wil niet dat dit nadelen heeft voor onze relatie. Iemand die raad heeft, advies of kritiek, ik kan wel wat support gebruiken.
Groetjes Anoniem

Ik hou van mijn vriendin, maar we hebben eigenlijk weinig tot geen seks. Eigenlijk hebben we nooit een goede seksuele relatie gehad. Toen we elkaar net leerden kennen deden we het misschien 1 keer in de week, later 1 in de 2 weken en op het moment praten we over maanden.
Ze slikt wel een onderhoudsdosering Seroxat wat misschien invloed heeft en doet dit al 20 jaar lang.
Ze neemt ook nooit initiatief, trekt nooit wat leuks aan of doet iets verrassends.
Het is eigenlijk nog knap dat er 2 kinderen zijn voortgekomen uit deze relatie.
Hoe pijnlijk is het als je van iemand houdt, zelf wel seksuele verlangens hebt, iemand niet wil belazeren, maar opgesloten zit.....

Wij zijn nu 5 jaar samen. En hebben een geweldige dochter die inmiddels 3 is.
Vanaf dat zij er is zijn we elkaar uit het oog verloren beide druk met werk en daarnaast met de kleine! Sinds een poosje is sex niet meer aan de orde, van mij kant wel maar zij zegt dat haar gevoel niet goed voeld en dat ze veel moeite moet doen om daaraan toe te geven! Hebben meerdere keren gepraat en we willen allebei samen verder maar ze wil dat dus niet tegen haar zin en gevoel in doen! Ik wordt gek en erg onzeker van de situatie omdat ik daaraan juist veel waarde hecht,
Iemand tips??? Ze zijn erg welkom

Mijn vriendin laat al eens scheetjes en soms zit er zelfs wat ontlasting bij wanneer ze op het punt komt om te squirten, wat kunnen wij daar aan doen?

Hallo beste mensen!

Ik heb net als vele andere op deze site een relatieprobleem….. ik ben 25 jaar, ben 6 jaar samen met mijn man (35 jaar) en we hebben samen een zoontje van nu 1.5 jaar oud. Mijn man is superlief en werkt hard. Ik hou zeer veel van hem. Hij heeft humor en is er altijd voor mij.

Ik merk alleen de afgelopen 2 jaar dat er seksueel erg veel te wensen overlaat…. In mijn zwangerschap wilde hij minder intimiteit omdat ik met een bolle buik liep (begrijpelijk). Hij vond het een raar idee seks te hebben terwijl ik een kind droeg… ik dacht dat het daarna wel weer beter zou worden.

Echter sinds we ons zoontje hebben zijn we snel erg druk geworden. Hoewel ik het sporten snel weer opgepakt heb en snel mijn oude lijf terughad ging mijn man steeds meer eten. In 2 jaar tijd is hij ruim 30 kilo aangekomen. Ik heb hem er regelmatig bij proberen te helpen gezond te eten…. Ik drong steeds niet tot hem door….

Ik merk dat ik hem nu gewoon niet meer aantrekkelijk vind. Hij scheert zich steeds minder, drinkt en eet veel en sport niet. Hij draagt alleen nog maar slobberkleding en trekt nooit meer iets moois aan. Zelfs niet als we eens samen weggaan. Ik ben altijd een verzorgd type geweest, hou van mooie kleding en hakken en hecht veel waarde aan mijn lijf. Ik vond het nooit erg dat hij dat veel minder had, maar nu is het toch wel veel erger dan vroeger…

Ik heb het hem ook verteld…. Dat ik steeds minder opgewonden van hem wordt maar heel veel van hem hou. Hij neemt het niet serieus en lijkt het de dag erna vergeten…..

Ik ben nog maar 25 en sta in de bloei van mijn leven. Ik krijg vaak aandacht van mannen en hoewel ik er eerder nooit wat voor voelde merk ik dat me dat nu steeds meer doet….. ik zou nooit vreemdgaan en hou van mijn man…. Maar ik kan zo niet to het einde van mijn leven door! Ik wil een fijn seksleven met een man die ik in ieder geval niet echt onaantrekkelijk vind…. Hoe kom ik hieruit zonder mijn man pijn te doen…. Ik wil niet te hard voor hem zijn….ik denk ook dat er misschien een psychisch aspect meespeelt waarom hij ineens zo weinig om zijn uiterlijk geeft, maar ook hier laat hij niets over los.

Is dit nog oplosbaar? Kan de aantrekkingskracht terugkeren? Zelfs als hij niet af wil vallen? Is het mogelijk dat ik hem ineens weer knap vind?

Alvast hartelijk dank….

De kanker!! heeft van heel mijn leven een hel gemaakt . De.vroiw waar ik nu al 25 jaar bij ben ! Heeft over 21 jaar halsbaarmoeder kanker gekregen. De eerste vereiste was !! Genezen . we hadden juist onze dochter gekregen . Ze is bestraald geweest van buiten en van binnen . Alles verbrand en verschrooid ! Dat alles was de prioriteit dat moment . Tot nu toe is ze genezen . Maar ons leven is elk appart . Dat kwam door de bestraling we geen betrekking meer konden hebben er was geen liefde en efectie meer! Het.was.een gevecht in bed ! En dan.hoeft het niet meer laat staan zin hebben en verwijt niemand iets . We hebben er over gesproken ! Wat we nog konden doen ! Maar daar was ze kordaat in . Niets anders !! Van het een kwam het ander en slapen elk al jaren appart . We hebben geen woord ruzie en onze dochter studeert goed !! Maar ik leef in een hel . Ik heb.niets van liefde en genegenheid . Wat moest ik doen . Iemand die kanker heeft laten zitten .Enze zou het financieel niet kunnen redden alleen . We hebben ons gezamenlijk huis en komen niets te kort op financieel gebied nu. Ik heb hier en daar wel al een relatie gehad maar door de omstandigheden nooit voor een lang leven beschoren. Ik heb dit verhaal dan nog kort gehouden. Ik ben stilaan ten einde raad. En denk vaak hoop dat ik morgen niet meer wakker kom .

Wil graag mijn verhaal kwijt maar wil eerst weten of dit werkt ben al 2 uur bezig om ergens mijn verhaal kwijt te kennen ma nix lukt me as dit werkt ga ik mijn verhaal doen maar wie kan mijn ultieme oplossing geven?

Ik ben al 13 jaar bij mijn vrouw en we hebben nu een prachtige zoon van bijna een jaar.
We hebben alles goed voor elkaar ,veel geld, mooi huis, eigenlijk alles wat we zouden willen.

Toch zit ik in de knoei.....
Ik ben gek op sex en heb vaak de behoefte.
Mijn vrouw heeft dat al jaren veel minder tot bijna niet.
Als ik niet er op aanzet gebeurt het ook niet.
Wat resulteerd in een enorm gebrek.
We hebben er al vaak over gepraat en ze zegt ook dat ze me heel aantrekkelijk vind en mijn lul heel mooi vind.
Erg frustrerend voor mij dat te horen en toch geen sex te hebben.
Hierdoor begin ik dingen te doen die onverstandig zijn.
Zo zoek ik op internet naar betaalde sex , sex met mannen(ben absoluut geen gay) en ben ik ook wel vreemd gegaan.
Maar ik hou van haar en wil onze mooie relatie niet kwijt want naast de sex gaat alles prima.
Maar praten en sextherapie werken niet.
Ik weet niet wat ik hier mee aan moet en ben bang dat ik weer in de fout ga.
Iemand tips?

Mijn partner en ik zijn al een tijdje bezig voor een kinderwens. We hebben nu even pauze tussen de behandelingen in. Sinds kort merk ik dat ik meer geniet van aandacht van andere mannen. Ik doe er niets mee, maar mijn fantasieën gaan er wel meer naartoe. Eigenlijk merk ik achteraf, nu ik er veel over nadenk, dat ik vaak seks heb om er maar van af te zijn. Omdat ik hem tevreden wil houden. Het is niet dat ik een laag libido heb, want ik bevredig mijzelf wel regelmatig. Sinds kort merk ik dat ik een beetje afkeer heb van zijn piemel en zijn lust. En dat ik aan anderen denk tijdens de seks. Nu voel ik de druk om deze gevoelens en gedachten te begrijpen. Want we moeten geen kind krijgen als de relatie niet goed zit. Maar misschien is dit een fase en hoort het erbij? Ik ben bang als ik dit met hem bespreek, ik eventueel voor niets onze relatie kapot maak...

Mijn vriendin en ik zijn bijna 10 jaar samen.
Toen we elkaar net leerde kennen hebben we veel met elkaar gesproken over onze sexy. Over ons verleden, onze sex partners, onze fantasieën noem maar op. Vrijwel niets bleef onbesproken. Ik voelde me daarom veilig om veel te delen. Zij had dat ook.

Ons sexleven was vanaf begin af aan magertjes qua kwantiteit. Maar de kwaliteit was goed. En er was een zekere regelmatigheid.we deden het 1 a 2x ons e week.
Wat mij betreft was dit toen veel te weinig, maar de kwaliteit was goed. Verder was de intimiteit op andere vlakken prima. We knuffelde regelmatig en dat vond ik fijn.


M'n vriendin worstelde al sinds ik haar ken met overgewicht.voor mij was dat nooit zo'n issue. Ik hou van volle vrouwen en bovendien vind ik haar gewoon mooi.
Natuurlijk, als ze iets slanker zou zijn zou ze nog knapper zijn. Maar dat zou voornamelijk komen door haar zelfvertrouwen. Ze is zo onzeker als de pest.


De laatste paar jaar is ons sexleven echter rampzalig geworden. Ongeveer sinds de geboorte van onze dochter. Onze dochter werd extreem vroeg geboren. dit had als resultaat dat ze 10 weken in het ziekenhuis lag.
Dit gaf natuurlijk veel zorgen. Ik had in deze periode juist behoefte aan intimiteit. Zowel sex als gewoon fysiek contact.

Zij had dit minder.

De sex is de afgelopen jaren steeds minder geworden. Soms 1x per maand soms minder. De kwaliteit is nog harder achteruit gegaan.

Het is zowat een moetje voor haar. Ik ben de frustratie zowat voorbij. En eerlijk gezegd weet ik het gewoon niet meer.

Ik Wil het liefste sex met haar. Maar ik wil niet dat ze zich gedwongen voelt. Maar ik wil ook niet celibatair door het leven.

Als we hier over praten zegt ze dikwijls dat het niet aan mij ligt maar aan haar eigen zelfbeeld.

Maar daar koop ik niks voor. Resultaat is dat er geen sexleven is. En eerlijk gezegd, ik kijk regelmatig naar andere vrouwen. Niet zoals voorheen maar meer met een intentie. Ik weet niet wat ik zou doen als er een vrouw op me afstapt. En dag baart me zorgen. Dat zou voorheen niet eens een optie zijn. Nu denk ik vaak aan sex buiten de deur.

Toen ik nog vrijgezel was bezocht ik weleens een dame van plezier. Nu denk ik weleens waarom doe ik dat niet.

Maar het doet me pijn haar te kwetsen.

Ik weet niet meer hoe ik hier uit kan komen. En hoe we dit kunnen oplossen.

Sex is wat mij betreft de fundering en het cement van de relatie. De sexuele aantrekkingskracht maakte dat de relatie ontstond. En de sex tijdens de relatie zorgt ervoor dat de fysieke genegenheid blijft.

Soms denk ik. Zal ik voorstellen om gebruik te maken van een dame van plezier. Dan heeft zij geen last van mijn aanhankelijkheid en kom ik aan m'n trekken.

Hebben jullie ideeën? Hoe staan jullie hierin? Wat zouden jullie doen? Hebben jullie ervaring?

Mijn ex man was porno verslaafd. Klauwen vol geld gingen daarheen. Nu heb ik sinds 3 jaar nieuwe relatie. Sinds kort ben ik er achter dat ook hij zeer veel porno kijkt. Ik heb geen inzage in zijn financiën dus kan daar niks over zeggen. Ik voel me gekwetst en bedonderd. Ben 56 en ben ineens onzeker over mijzelf. Weet dat veel mannen porno kijken maar heb er nu wel heel veel moeite mee. Kan toch nooit meer tippen aan die jonge meiden ookal zie ik er niet slecht uit voor mijn leeftijd.
Zijn er meer vrouwen die hier moeite mee hebben?

Mijn vriend en ik houden erg veel van elkaar en in alles zijn we een supercombinatie. Behalve in bed. Als we sex hebben is het kort, vanwege snel klaarkomen van mijn vriend, maar wel fijn. Het probleem is vooral dat hij bijna nooit zin heeft.
Ik vind hem erg aantrekkelijk en wil vaker wel sex. (3 keer per week) Ik weet dat mannen mij ook aantrekkelijk vinden, dus daar ligt het niet aan. Dat zegt hijzelf ook. Hij heeft gewoon niet zo vaak de behoefte om sex te hebben (2 keer per maand). Ik vind dat heel moeilijk. Ik mis de verbinding en intimiteit heel erg en worstel ermee dat ik steeds afgewezen wordt.

Nu is er een nieuw probleem ontstaan. Ik heb het besproken met hem dat ik mij zo voel en hij wil eraan werken. Hij vindt het naar dat ik mij zo voel. Na het gesprek wilde hij graag sex. Hij nam initiatief en vroeg of ik bij hem wilde liggen. Maar ik kon het niet... alles was op slot. Ik had wel zin en was wel opgewonden, maar mijn hele lijf blokkeerde tegen de aanraking. Ik had t gevoel of twee handen rondom mijn hart zich samenknepen en werd benauwd. Ik snap niet zo goed wat er gebeurde.

Eigenlijk vraag ik mij twee dingen af.

Herkent iemand dit wat mij overkwam en kan iemand mij helpen uitpluizen wat er met mij gebeurde?

Wat kan je eraan doen als je sexuele behoefte heel ver uit elkaar ligt?

Ik ben benieuwd baar jullie ideeën...

Hallo,
Ik heb sinds een klein jaar een relatie met een moeilijke man. Beide zijn we in onze jeugd een keer misbruikt en beide vorige partners vreemd gegaan. We vinden elkaar leuk en zeker aantrekkelijk. De sexuele spanning is er zeker. Alleen op het moment dat de kans zich voordoet lukt het niet. We durfen beide de stap niet te nemen. De druk is nu zo hoog opgelopen dat hij het besluit heeft genomen dat we elkaar af en toe gezellig zien en wat gaan eten of wat dan ook.. Maar sex heeft hij uit zijn gedachten verbannen. Hoe kan ik ervoor dat dat de druk weg valt. En hem op andere gedachten brengen? Ik weet dat hij wel wil maar hij loopt weg voor de stress die hem dit geeft.

Ik heb mijn vriend leren kennen via internet. we zijn iets gaan drinken en we vonden elkaar erg leuk. nu nog, anderhalf jaar later. wat ik pas na twee maanden te weten kwam was dat hij dor diabetes type 1 impotent was. je zal zeggen: pas na 2 maanden? maar ik vond het juist prettig iemand op het gemak te leren kennen zonder echt seks te hebben. ondertussen had hij me al geintroduceerd bij familie, en me eigenlijk dus een beetje om de vinger gewonden zonder te vertellen dat ie een probleem had wat dat betreft. Ik was me gaan hechten, ik voelde ook alsof het not done was om hem te laten vallen omdat hij niks klaar kon krijgen. Nu zo lang verder, heb ik het er moeilijk mee. ik ben erg sportief, groot libido. ik probeer me constant te vertellen dat het liefhebben van iemand belangrijker is dan de seks. maar ik mis het zo.het is een bepaalde periode beter geweest toen mijn vriend was afgevallen. toen konden we een beetje vrijen met erectie , ook al was dat niet hetgeen je gewend bent bij een gezond persoon, het voldeed voor mij. nu hij weer is bijgekomen, is dat sprankje hoop weer begraven. Ik denk vaak hem te edriegen en er zijn kandidaten genoeg, maar ik kan het tot nu toe niet. het is ook bijna onbespreekbaar. als we seks hebben is het fijn. maar ik mis het feestje om samen klaar te komen, ik mis het om eens bij de aren getrokken te worden, ik mis de zondagen met dampende ramn omdat je niks beters te doen hebt. ik kan het me zo moeilijk voor stellen nooit meer gepenetreerd te worden. het voelt aan als een onvoorziene check mate op mijn seksuele leven en ik ben gefrustreerd. het bezoek aan een seksuologe hadden we verplaatst toen alles wat beter ging en ik wil ook niet veeleisend zijn. bij mij gaat het om tot mekaar komen tijdens de penetratie, niet de manier waarop, de dikte of lengte van s mans penis. het is een psychologisch dingetje. ik ben heel bang dat ik mijn man ga bedriegen enaan de andere kant denk ik soms: ja maar mij is de waarheid nooit verteld. het doet zeer, en ik voel me shuldig omdat mijn man er niks aan kan doen, maar ik als het ware mee gegijzeld wordt en ik weet niet wat te denken of doen. zo mijn verhaal. het voelt een beetje als een kruis. het is anders dan als je wel met iemand ooit seks had en die wordt dan ziek. ik heb vrijwel nooit dezelfde intimteit gekend. dat maakt me gevoelig voor benaderingen van anere mannen. ik ben iemand die tien km rent vor ontbijt en die seksueel altijd erg inventief, speels enlet's grab me was. zucht. kweet niet hoe dit te plaatsen met egrip en liefde voor mijn vriend. het is ook zo moeilijk bespreekbaar, gezien het fysiek niet op te lossen valt, of ik zou schoolmeesters moeten spelen en zeggen dat ie moet vermageren en dan nog zal het verre van ideaal zijn. ik hou er niet van om te zegen wat moet gebeuren, en anderzijds zit ik ondertussen ondanks mn goede wil fameus op mn honger. ik ben niet het type b
voor avontuurtjes, daar wort je net gelukkiger van, aan de andere kant heb ik zo'n gefrustreerde seksbeleving inmiddels dat ik al geil wordt van slinkse blikken van mannen in de delhaize....

Hallo
Ik ben heel erg streng opgevoed woon nog bij m'n ouders en m'n oma we zijn gereformeerd 2 x op zondag na de kerk en veel uit de bijbel lezen kon niet goed meekomen op de lagere school vandaar dat ik al vroeg na een speciaal gereformeerde school ging over deze word nooit gesproken thuis en mondjesmaat hoorde ik soms wel eens wat op de sociale werkplaats waar ik later heen ging
In mijn jeugd hebben m'n ouders en oma nooit ontdekt dat ik een micropenis heb en ook omdat ik veel van school veranderde
Is het ook nooit door een arts aangegeven ik ontdekte zelf dat ik wat ouder was met gymnastiek dat andere jongens een veel grotere penis hadden als ik werd er zelfs om uitgelachen en wilde niet meer douchen met andere jongens er bij
In slappe toestand is hij misschien anderhalve cm in stijve toestand 3 cm als ik met m'n moeder of oma nieuwe kleren ging kopen en ik moest plassen moed ik na de dames wc ik moet het zittend doen pas op m'n vijftiende jaar durfde ik er over te beginnen met m'n moeder ons huis werd verbouwd hadden geen douch op dat moment dus stond me te wassen en toen kwam m'n moeder de keuken in deed m'n handen er voor schaamde mij er voor ik begon te huilen en toen kwam het los en vertelde haar dat ik zoveel ben gepest en gelukkig begreep ze het maar ik was zo overstuur toen heeft zij mij geholpen met wassen en heel gek toen kreeg ik voor het eerst een stijve 3 cm dat had ik nog nooit gehad maar vond het best wel een fijn gevoel smaandags ben ik met m'n moeder na de huisarts geweest zijn door gestuurd na ziekenhuis neuroloog nu schijnt het dat ik klein was hadden m'n ouders dit moeten melden dan hadden ze nog hormoon injecties kunnen geven dan had het wat kunnen verbeteren nu moet ik er mee leren leven en m'n moeder en oma voelen zich ook wel schuldig maar bij ons geloof gaan we niet zo gauw naar dokter ga nooit uit zit veel thuis en schaam me niet voor m'n moeder of oma meer krijg zelfs een fijn gevoel als ze na mij kijken en het gekke is krijg dan ook een stijve wat wel heel verwarrend is zou er iets bestaan op internet dat er nog meer mensen zijn die dat hebben om eens contact te maken pfff heeft mij wel opgelucht mvg

Ik ben een hele lieve man. Maar ik heb een fetisch ik hou ervan om af en toe een panty of kousen aan te trekken.ik zoek een vrouw die daar geen probleem in ziet dat ik een crosdresser ben enkel een rokje verder heb ik niks

Hallo, ik ben Julie, mama van drie kinderen en reeds 14 jaar getrouwd. Op zich heb ik alle redenen om gelukkig te zijn, gezondheid, financieel, professioneel, vriendschapppelijk... welliswaar zit ons gezin in een drukke periode maar ik kan af en toe ruimte nemen om wat "me time" te nemen. We nemen ook af en toe vakantie met het gezin. Mijn man geeft me ook die ruimte zodat ik een avondje weg kan met vrieninnen of zelfs een drie daagse met een vriendin(nen) gunt hij me elk jaar. Hij doet zijn deel in het huishouden, en naast af en toe eens een gezonde ruzie of meningsverschil hebben we geen echte problemen.... Dus ik heb het gevoel dat ik geen reden mag hebben om niet gelukkig te zijn.
Enkel ik mis regelmatig intimiteit met mijn man. Door de jaren heen is voor hem intimiteit en seks onbelangrijk geworden. Ik heb alles al geprobeerd en ben het beu om telkens weer afgewezen te worden. Het doet me erg onzeker worden, nochtans ik normaal niet zo ben. Er over praten helpt niet (meer). Ik ben erdoor gaan twijfelen aan mezelf. Ik heb echt alles geprobeerd (van lingerie setjes, 1000x praten, romantische avond, ... ) Ik verzorg me zelf goed, ik ga sporten,... ik ben teneinde raad. Mijn man vindt het een bijzaak maar ik kan geen relatie hebben als zus en broer. Voor mij is dat wel belangrijk. Ik weet niet goed meer wat nu? Ook (samen) een psycholoog wijst hij af. Ik probeer het voor nu een plaatsje te geven maar het wordt moeilijker en moeilijker. Ik wil ook mijn gezin niet uit stuk maken dus het blijft iets heel moeilijk. Er eens over praten/schrijven lucht wel eens op.

Bedankt dat ik eens mijn verhaal mag delen.

Groetjes, Julie

Is deze forum nog in gebruik op deze datum want de meeste verhalen wa ik tegen kom op de meeste sites zijn van jaren geleden mijn verhaal is zolang wil niet voor niets alles type as niemand reageert

Heb zin in sex maar mijn vrouw wil niet, geen interesse!

Help

Altijd als ik en me vriend gaan smoken (wiet roken) en als we dan seks willen tijdens of na het smoken kan mijn vriend het niet omhoog krijgen terwijl hij wel zin heeft we hebben het opgezocht maar we zien alleen dat het juist stimulerend moet zijn. Wat kunnen we hier aan doen zodat we het beiden kunnen doen.

Partner-man is voor de vrouwelijke partner niet goed in seks en denkt alleen aan zijn eigen behoeftes want hij wil er ‘meteen in’, en als hij met mij in bed bezig is, in de zin van hoe hij er naar binnen moet dan zakt zijn stijve weg. Alleen als hij mij oraal bevredigd dan wordt hij daar wel hard van en wil hij er ‘meteen in’. Als hij er niet meteen in kan dan zakt zijn stijve weg. Erover praten maakt de lust naar seks minder voor de mannelijke partner en voor de vrouwelijke partner lijkt het wel de enige manier om dit bespreekbaar te maken en er wat aan te doen. Als er door de vrouwelijke partner wordt aangegeven in bed wat de man moet doen dan is het niet goed of zakt de stijve van de man weg. Hebben jullie tips? Door dit gegeven hunkert de vrouwelijke partner steeds minder naar seks met de mannelijke partner omdat het niet aangenaam is of in het beste geval wel prettig maar klaarkomen doet de vrouw ook niet terwijl de vrouw in voorafgaande relaties wel goed klaar kwam van de seks en ook nog snel ook zonder oraal bevredigd te worden of zo iets dergelijks, gewoon simpele seks.

De reden dat de man toch de partner is, omdat hij op andere gebieden wel echt nagenoeg perfect is en qua karakter enorm aansluit.

Alleen het is erg lastig de vrouw vind standen van voren prettiger dus missionaris en dat vind de man niet, juist allemaal standen ook van achteren vind de man prettig en als de vrouw boven op zit gaat het wel maar de man is dan vrij passief en de vrouw heeft het gevoel dat ze hem wel veel bevredigd in bed. De eerste jaren van de relatie heeft de vrouw de man wekelijks oraal bevredigd meermaals in de week en de man die bevredigd de vrouw nu oraal maar dat is op twee handen te tellen hoe vaak dat is gebeurd en dat is van de laatste paar maanden.

Hebben jullie tips?

Ik ben een jongeman van 30 jaar en heb al iets meer dan 1,5 jaar een hele fijne relatie met mijn vrouw. Zeker in de afgelopen 1,5 jaar was de seks vaak geweldig (niet altijd natuurlijk, dat is niet mogelijk). In het afgelopen half jaar ben ik steeds vaker van die rode erectiepillen gaan gebruiken (sildalist, sildenafil citrate & tadalafil tablets) en die bevielen vaak wel. Dit meer uit de mom van proberen en d.m.v. verhalen van vrienden over hoe goed het wel niet werkt. Inmiddels een half jaar verder, ben ik niet zozeer afhankelijk van die pillen maar ik heb echt het idee dat mijn penis niet goed meer werkt en er 'dood' bij hangt (ook in slappe toestand, amper beweging in te krijgen). Misschien zit dit tussen mijn oren, maar ik merk echt verschil. Daarnaast als ik een paar keer mastubeer kan het behoorlijk zeer doen als ik er druk/kracht op zet.

Heeft iemand toevallig ervaring met erectiepillen (zonder dat je een erectiestoornis hebt) en wat het eventueel voor schade aan kan richten? En wat te doen, een tijd laten rusten en die pillen niet gebruiken, helpt dat? Ik zie graag reacties tegemoet!

Mijn libido is hoog zeeeeeeer hoog!
Maar heb 1 a 2 keer per jaar sex met mijn vrouw.
Veel te weinig.
Als gevolg dat ik veeeeeeel sexfilmen moet kijken om mij toch een beetje afleiding te hebben.
Ik denk dat mijn vrouw A sexueel is.
Help!

Sinds een tijdje weet ik dat mijn man op internet pornografie opzoekt ook op fbook zoekt hij op dating sites ook naar ontmoetings plaatsen als ik hem er op wijs dat ik dat gezien heb zweert hij dat hij dat niet is geweest blijft stug ontkennen.

 

Vanmorgen weer betrapt op fbook heb een screenshot gemaakt en naar hem gestuurd stond erotiche camping en diverse andere sites maar nee meneer ontkend stellig dat hij dat is geweest niemand kan overdag in zijn mobiel steeds opnieuw is zogenaamd zijn mobiel gehackt vreemd dat zijn mobiel wekelijks gehackt word .

Hij is aanhalerig dan ooit te voren schat hier schat daar is teder tot we in bed komen als hij zelf aan zijn geslachts deel zit krijgt hij een erektie zodra ik er aan komt word hij zo klein als mijn pink en die is klein.

Ik krijg dan het antwoord dat het aan hem ligt niet aan mij en dat hij moet is . Maar ik heb meer het idee dat hij geen genoeg meer heeft aan mij alleen en zijn bevrediging elders zoekt blijft daar ook in ontkennen .

Ben die leugens zo beu ik zeg hem dat ik er geen problemen mee heb dat hij die sites bezoekt maar dat hij dat niet stiekem hoeft te doen . Ook stel ik wel eens voor om een filmpje samen te kijken maar nee dat hoeft allemaal niet voor hem dat smerig gedoe ???? Maar wel zonder mij kijken voelt voor mij net als vreemd gaan pppfff wat een ellende begin het beu te worden

Mijn seksleven is naar mijn mening erg slecht, sinds we getrouwd zijn hebben we maximaal 10 x per jaar seks terwijl ik de behoefte heb aan zeker 3x per week maar ik zou wel elke dag kunnen en zelf meerdere keren niet omdat ik mij helemaal focus op het klaar komen maar meer het delen van de intimiteit. Mijn vrouw heeft tijdens het seks over alles en nog wat en ziet seks meer als ff snel doen. Ze kijkt liever een film of speelt een spelletje of geeft aandacht aan anderen. Hoeveel ik ook aandacht besteed aan het voorspel en de andere zaken erom heen waardeert ze intimiteit nooit. Het vreemde is dat ze wel onlangs overspel heeft gepleegd. Klinkt heel raar maar om mijn seksuele gevoelens te verminderen slik elke dag een pillen dat me suf maakt, zoals temazepam, oxycodon. Daarnaast 3x per dag zoethout thee, kuisboom thee en aardmunt thee. Ik moet zeggen dat het aardig werkt. Helaas ben je wel heel de dag in een roes, wat soms vervelend kan zijn als je auto of motor rijdt. Ik kijk het nog aan hoe lang ik dit volhoudt.

Ik ben 30 jaar getrouwd alleen op sexueel gebied is het altijd matjes geweest. Mijn man is geboren met hypospadie en komt hierdoor heel snel klaar en is snel afgeleid, voor mij was het niet heel bevredigend. Door de jaren heen heb ik dit vaak aangegeven, hij heeft er nooit iets meegedaan. Maar we konden het verder heel goed vinden en hij was super lief voor mij.
Maar het gemis aan sex en intimiteit heeft altijd tussen ons in gestaan.
Maar nu komt het probleem, 12 jaar geleden is onze enige dochter plots overleden en je begrijpt het verdriet hierover.
Mijn man ging 4 weken na het overlijden van haar ineens chatten met allerlei exen. Ik kwam hier pas een jaar later achter en hij zei dat hij wat afleiding wilde in plaats van al dat verdriet. We hebben er toen over gepraat en ik had hem gevraagd of dit alles was, hij zei dat hij er verder niets mee gedaan heeft. En was er mee gestopt. Ik geloofde hem.
Ik heb er 2 jaar over gedaan om hem weer te vertrouwen en hij heeft nooit aan mij gevraagd hoe dit voor mij was.
Na de dood van onze dochter hebben we bijna nooit meer sex gehad en hij zegt steeds dat dit door zijn onzekerheid komt en zijn aangeboren afwijking. Ik ben achterlijk dat ik dit altijd heb geloofd en dacht ik zal hem niet lastigvallen als het zo moeilijk voor hem is. Als ik wel eens wat probeerde maakte hij er een enorm drama van. Echt vreselijk, ik werd er depressief van.
Nu kwam ik er 3 jaar geleden achter dat hij ingeschreven stond op second love. Ik ging totaal uit mijn stekker. Tegen mij steeds zeggen dat het door je aangeboren afwijking komt en wel iemand anders zijn vrouw willen bevredigen. Hij zegt dat hij er niets mee gedaan heeft en dat het jaren geleden is, toen ik verdriet had over onze dochter, hij dacht dat ik dan geen intimiteit wilde, hij had dat toch kunnen zeggen, ik hoop dat iemand mijn verwarring begrijpt.
En ik had toen toch gevraagd of dat alles was. In mijn hart weet ik dat hij liegt, maar ik wil hem graag geloven.
We hebben heel veel ruzie gehad, echt heel erg. Ik heb toen voorgesteld om in relatie therapie te gaan, omdat wij hier niet samen uit zouden komen. We zijn 1 keer geweest en toen stuurde hij een mail dat dit aan hem lag en hij zich had opgegeven voor een bijeenkomst voor mensen met hypospadie. Hij had de relatie therapeut on hold gezet. Maar er gebeurde niks.
Dit was de man waar ik heb op heb gebouwd en vertrouwt.
We zijn inmiddels nog bij elkaar en hij zit inmiddels in therapie en ik zit thuis omdat ik inmiddels van al deze toestanden een burn-out heb gekregen.
Ik weet ik moet weggaan, maar met deze man heb ik 30 jaar lief en leed gedeeld en ik vind het zo moeilijk om opnieuw te beginnen. Hij zegt dat hij er alles aan wil doen om samen te blijven, maar ik voel het niet. Ik ban inmiddels 62 en ben zo verdrietig.

Ik denk dat mijne man impotent is. Relatieproblemen ook heel lang. Hij wil geen sex meer. Hij wil mij niet aanraken en ik mag hem ook niet aanraken. En ik dacht dat Wij een koppel waren.

Hey, hopelijk kunnen jullie mij helpen. Mijn vriend en ik gaan de laatste tijd niet heel erg goed. Hij had stiekem toen ik afwezig was porno gekeken en het ook weer weg gehaald zodat ik het niet zou zien. Toch had ik het gevonden (perongeluk) en ik voelde mij gelijk onzeker. Want waarom moet het stiekem en je kijkt naar vrouwen die niet op mij lijken! Ik weet dat het heel natuurlijk is om Porno te kijken zowel bij mannen als vrouwen.

Ik zelf ben er heel erg onzeker van geworden toen ik mijn vriend betrapte stiekem porno te hebben gekeken. we hebben er over gepraat en hij zou het voor mij uit laten.

Voor alsnog heb ik hem daarna (na het gesprek) 3x betrapt op het kijken van Porno. En allemaal stiekem. En allemaal meiden die totaal niet op mij lijken en alleen maar een onrealistisch beeld schetsen van vrouwen.

Ik snap niet dat het stiekem gedaan moet worden het is van zijn kant eventueel beschamend maar als hij weet dat ik het niet fijn vindt waarom is hij dan door gegaan ten koste van onze relatie en vertrouwen?!?

Hierdoor is onze relatie kwa vertrouwen enorm beschadigd. Ik weet zelf niet meer of hij nog stiekem bezig is en het is zo moeilijk voor mij om dit uit mijn hoofd te laten.. ik weet helemaal niet meer wat ik moet doen.

Ons sex leven is gewoon goed! We hebben regelmatig sex het is niet dat hij weken droog staat en daarom porno kijkt…

Ik merk wel dat in de periode dat hij porno keek de sex meer voor hem bedoelt was dan samen. Hij komt vaker klaar dan ik in onze relatie.

(Niet dat dit mij stoort maar ik krijg wel steeds het gevoel dat ik maar een van die vrouwen ben die hij ziet op Porno video’s.)

Kan hier verandering in komen voor zowel mijzelf en hem? of moet ik de eerst volgende x dat ik hem betrap er een einde aan maken? (Ik wil ook een spiegel voor mij gezicht hebben zodat ik weet of mijn gevoel gerechtvaardigd is) moet ik het langzaam weer opbouwen of mag ik van hem vragen het nooit meer te bekijken?

Alvast bedankt!
Groetjes,
Kimchi

Bij ons thuis was sexueele misbruik normaalste zaak. Zo kwam ik thuis en betrapte mijn broer met mijn zus. Broer kwam ook s avonds tegen mij rijden tot hij klaar kwam. Moeder had relatie met de buurman en mij vader neukte de dochter van zijn broer tot ze zwanger werd. In die situatie groei je dus op

Ik ben 17 jaar samen met mijn man. Hij is 16 jaar ouder. In het begin hadden we super veel sex. In het begin wel 3x per dag, daarna dagelijks , zelfs na 3 kinderen had ik elke dag wel zin. We keken samen naar porno en deelden alles: geile foto’s en berichten , ik heb hem zelfs een keer naar de hoeren gestuurd alleen maar omdat ik daar opgewonden van werd. Ik had het gevoel dat we alles samen konden delen. Sinds een paar jaar door drukte en kids deden we het steeds minder , maar toch prima. We deden het vaak genoeg. Ik had ook niet meer veel behoefte. Sinds een paar maanden gebeurt er niks meer . Ik heb hem 3x erop aangesproken en nu beweert hij dat we altijd hebben ‘geklooid’ en seksueel niet aansluiten en dat sex niet belangrijk is, maar intimiteit en liefde. Hij geeft toe dat hij sexverslaafd was en nu niet meer . Hij verafschuwt dat. (Hij is daarvoor in behandeling geweest) Ik vond dit heel shocking. Hij zei zelfs dat sex niet meer hoeft van hem. Ik denk zelf dat hij impotent is . De laatste tijd ging het al niet zo lekker meer in bed en werd hij snel slap en deden we beide aan zelf bevrediging, maar zelfs dat doen we niet meer samen. Ook merk ik niets van van intimiteit , zoals dat hij mijn lichaam aanraakt of wat dan ook. Behalve in slaap tegen elkaar aan liggen. Het zit me wel dwars want ik heb gewoon zin en zou ik hiermee genoegen moeten nemen? We houden van elkaar en we delen veel en doen veel samen, maar dit begint me echt te storen. Ik durf we nu zelfs niet meer over te beginnen . Ik voel me afgewezen en ik wil ook niet meer het initiatief nemen, wat ik voorheen wel vaak deed omdat ik me op mijn gemak bij hem voelde .

Hoi

Ik zal mezelf kort voorstellen. Mijn naam is Bert, ben 33 jaar en zit al meer dan 13 jaar gelukkig in een relatie. Op seksueel vlak heeft het eigenlijk altijd goed gegaan, tot een dik jaar geleden. Gemiddeld heb ik en men vriendin 1x de week gemeenschap. We doen dan de normale dingen waarbij ik haar meestal oraal verwen waarna ik in haar mag. Bij dat laatste gaat het de laatste maanden mis. Ik ben zo opgewonden en mijn hart bonst bijna uit mijn lijf (vriendin kan het voelen) met als gevolg dat ik enorm snel klaarkomen. Voorheen was dit niet het geval. Het samentrekken van haar bekken kan er al voor zorgen dat ik hoogtepunt bereikt. Redenen, oplossingen?

Bedankt!

Hallo,
Mijn vrouw en ik zijn een 20jaar samen. Ondertussen lopen er ook kindjes rond.

Alles verloopt prima.

Alleen zitten we vast op seksueel vlak.

Ik heb vaak zin in seks, voor mij is dat 1 a 2 keer per week. Bij mijn vrouw ligt dat op max 1 keer per maand.

Als we dan seks hebben moet ik altijd het initiatief nemen. En krijg dus vaak "nu niet" te horen.

Ik probeer daat begripvol mee om te gaan maar dit is zeker niet goed voor het zelfvertrouwen. Maar als ze nee zegt, is stop ik ook.

Die ene keer dat het dan wel lukt. Mag ik niet aan haar komen, van pijpen of beffen is er al lang geen sprake meer. Haar benen houd ze stijf toe zodat ik zeker nergens aan kom. Ik die mate dat ik echt denk dat ze dit niet zelf wilt maar doet voor mij. En dan stop ik gewoon.

Als ik met haar wil praten zegt ze hierover niets. Wil ik samen naar een therapeut zegt, we zien wel of dan eens...

Ik zie ze heel graag maar heb hierdoor echt een slecht gevoel.

Hebben jullie ideeën?

Ik heb seksuele problemen in mijn relatie. Mijn vriendin heeft moeite met intimiteit.

Ik hou heel erg van knuffelen en vrijen, maar zij wil dit vaak niet.

Ook als ik alleen wil knuffelen, dan denkt zij dat ik direct meer wil en daarvan kan ze in de kramp schieten.

Beste,

Ik ben een vrouw van 42 jaar en heb sinds een half jaar een nieuwe relatie. Nu kunnen mijn vriend en ik geen sex met elkaar hebben, omdat ik echt veelste te nat ben en zelfs zo erg dat ik mezelf nog ineens kan vingeren, zo nat. We voelen echt allebei totaal geen wrijving dardoor. Nu heb ik zelf al heel internet afgestruind,maar helaas is er niks over te vinden en dat maakt mij erg verdrietig en depressief. Ik heb toch echt wel een probleem, maar er lijkt gewoon geen oplossing voor te zijn. Ik ben nu al 2 jaar niet meer ongesteld en dus de overgang al voorbij denk. Kunt u mij aub hiermee helpen? Ik hoor het heel graag! Mvg, Lein

Ik heb meer een advies nodig.
Ik ben een man van 30 met heel veel interesse in alle soorten sex maar mijn vrouw totaal niet.
Ik wil graag van alles uitproberen maar mijn vrouw niet. Ik ben namelijk ook bisexueel maar durf het niet te vertellen. Zijn er hier misschien tips?

Oké ik zal maar gelijk met de deur in huis vallen.
dit is een mail die ik naar mijn vrouw heb gestuurd. Dit omdat dit mijn seksuele voor keur is en soms nog wat andere dingen wil proberen.
Ze staat er niet voor open. En wil het er nooit meer over hebben. Is lastig voor me. Wat zouden jullie doen?



Ik heb heel lang nagedacht of ik dit allemaal wel wilden sturen. gezien je vaak denkt nee toch niet weer of wil er niet aan denken of over hebben. maar vind toch belangrijk dat je dit weet.
Je moet het ook niet zien dat ik je ergens van wil overtuigen. ik wil je alleen het een en ander uitleggen wat ik denk of hoe het werkt bij me.
we moeten alles kunnen bespreken dus ook deze dingen vind ik. en dat ik het uitleg dat jij mij misschien begrijpt. ik stuur dit niet omdat je nu weg bent maar even omdat ik dan beetje tijd heb nu.

ik hou ziels veel van je dat is nooit iets waar je aan moet twijfelen of doen of dat het hier mee te maken heeft. ik ben geen jaloers type.
een echte verklaring waarom dit me opwind kan ik nooit 100% geven maar je wel een idee geven.dan denk je wat bedoel je. ik bedoel dat ik een cuckold ben. en dat wist ik niet zo duidelijk eerst. anders had ik dit eerder gedaan. als jij zou zeggen ik heb gisteren zo aantrekkelijke man gezien. En hij stond later op de avond mij te versieren en kwam bij me staan. Zoiets klein wind mij al op dat een andere man jou wil veroveren. of ander iets hou van vernedert te worden bijvoorbeeld mag alleen dingen bij me zelf doen. mag je niet vrijen want dat kan de viborator of de ander man veel beter. En voor mij is het dan wat is er dan beter dan te weten dan dat jij mogelijk in de kroeg of afspreekt en door een ander versierd word en de spanning dat je dan iets met hem gaat doen. of dat ik moet toe kijken en me dus moet onderwerpen. en waarom me dit op wind of dat spanning is of iets anders geen idee. Ik zou niks liever zien dat je met een andere man in bed ligt en ik niks mag en daarna ook niet. of dat je me verteld dat die groter is dan die van mij ofnog intenser komt bij hem.
Of ik het op windender vind om het te zien hoe je vrijt en doet met een ander en jullie zien bezig te zijn recht voor me neus en je orgasme mee te maken met die ander. of dat ik thuis inspanning wacht en misschien spelen met me zelf met de gedachten wat jullie aan het doen zijn
klinkt raar voor je omdat we eigenlijk als mannenje moet verdedegen met mijn leven dat er geen andere man komt.

en nogmaals is niet om je te overtuigen dit wat ik allemaal schrijf. je bent echt niet de enige vrouw die met de volgende punten zit.
- niet waarom ik met hem trouwde en wil monogaam zijn aan hem
-is iets wat verboden is ben niet voor niks met mijn partner
- bang dat de man ook een vrouw wil( bij mij totaal niet aan de oorden)

waarom zeggen vrouwen ja;
- willen ervaren een keer
-man ere weinig van bakken in bed.
- het branderige verlangen van de man een keer tegemoet te komen.

wil niet zeggen dat het dan als ze het doen het niet zonder moeite gaat eerste keren. want zoals ik ook in onze gespreken altijd hoor. je vind het heel moeilijk te begrijpen of geloven dat ik oprecht wil dat je liever seks met een ander dan met mij. wil niet zeggen dat ik geen seks met je wil he liefste want onze seks is geweldig nooit zulke goede fijn seks gehad. en dat ik er dan alles over wil horen hoe het was en wat je gedaan hebt en zo. en dat je dan mondjes maatjes ziet hoe meer je los laat hoe meer ik op gewonden raak. snap dat dit iets raars is voor je en moeilijks. nogmaals het is een uitleg wat me op wind en hoe het in me hoofd gaat.

stel ik ben er wel bij wat ik nooit heb ervaren wind het me het meeste op als jij je laat gaan en juist als hij je tegen het plafon kan laten klaar komen. of dat ik j er vorr niet anaal heb mogen nemen en hij het dan wel mag juist. het onderdanige en vernederen wind me op vastgebonden worden en moeten kijken naar jullie wind me op.

maar stel je ook is voor in jou posities dat je het moeilijk vind je blood tegeven aan andere. dat dit bij ons even heeft geduurt. wat nou als je een hele leuke aantrekkelijke man hebt die helemaal voor je valt zien dat die op gewonden van je raakt als jij je uitkleed of in je lingrie staat. of hij j eaanraakt dat dit je vertrouwen ook geeft. en wat is er mis mee om het fijn te gaan vinden of te vinden.

Ik heb dat probleem ja, ik zou dat niet moeten doen. Maar toch. Je oog bepaald de zin. Ze heeft goede kleding maar ze past er niet meer in. Na wat kinderen geen sporten meer is het vrij snel mis gegaan. We deden het nog 1x om de twee weken. Daarna ging het helemaal mis ze schaamde zich durfde niet meer ook met goed praten was het meer van ja zal wel. Dus ik heb na 4 jaar de hoop opgegeven met haar. Dus 1x per 2 maanden of zo. Hierbij hebben we alles uitgeprobeerd. Afvallen wilt ze niet en ik ook niet meer we hebben geen tijd. Kleintjes worden groot dus helaas. Nu op dit moment heb ik de alternatieve routen genomen. Ik hou van mijn vrouw en mijn kids. Maar mijn lichaam wilt gewoon actief zijn. Na jaren liggen te praten friemelen doktoren enc enc. Heb ik dus een andere vrouw die het zelfde ervaart met haar man. Nu hebben we dus een sexs relatie en dat is het geen gevoel niet uitgaan geen uitstapjes gewoon 30 min sex 3x per week ongeveer als de tijd er is. Niet bij beide thuis is onze afspraak. Ik doe niemand pijn want ik voel niks voor die andere het is een wederzijde afspraak om toch sex te hebben. Ik bedeel en zeur niet tegen mijn vrouw erover en zei hoef zich niet meer ongemakkelijk te voelen win win. Dit is nu al zo jaartje of 10 bezig. De sex met mijn vrouw is nihil of helemaal niet meer. Maar met sex met de wederzijde vrouw is nog steeds bezig. Hierbij wil ik zeggen er zijn alternatieve wegen als er geen uitkomst bied.

Mijn vriend en ik hebben regelmatig seks en het is ook goed. Het is alleen niet de grootste penis die ik ooit heb gezien en dat maakt ook zeker niet uit, het is een goede gemiddelde maat. Mijn vriend praat alleen vaak over de grootte van zijn penis en schept er dan over op of maakt er opmerkingen over. Ik heb weleens gezegd dat hij ermee moet stoppen, omdat het me begint te irriteren en ik merk dat ik er nu tijdens de seks op begin te letten dat hij niet eens zo heel groot is. Ik heb niet gezegd dat dat de reden was maar meer ingestoken als: het is niet leuk, komt opschepperig over en volgens mij is het gewoon gemiddeld (in het gesprek iets genuanceerder haha).
Ik denk dat als hij er niet (bijna iedere dag) een opmerking over zou maken het me niet eens had gestoord of ik erop had gelet. Ik ben ook bang dat als ik het gesprek met hem aanga dat hij er onzeker van word. Heb wel eens gevraagd of hij er zo vaak over begint omdat hij misschien onzeker is? Maar dat was niet zo volgens hem.
Wat moet ik hiermee dat ik me er niet te veel aan ga storen en of dat hij stopt met de opmerkingen?

Ik wil veel sex maar mijn vrouw wil dat niet. Nu denk ik veel aan vreemd gaan. Zal wel een keer na een andere vrouw willen gaan om te vrijen. Is dat zo raar of zijn er hier ook mannen die met het zelfde zitten.

Op 32 jarige leeftijd had ik nooit verwacht dat ik geen seks meer zou hebben met mijn vriendin. We waren altijd erg flirterig samen, maar het lijkt alsof ze me niet meer interessant vindt op intiem gebied. Hierdoor neig ik steeds meer naar aandacht 'buiten de deur', terwijl ik dat eigenlijk niet wil. Praten vindt ze moeilijk en het lijkt alsof het voor haar wel prima is zo. Herkenbaar? Tips? Dank!!

Mijn vriend en ik hebben bijna 4 jaar een relatie maar geen penetratie gedeeld. Hij had een vernauwde voorhuid, is hier tweemaal aan geopereerd maar is en blijft angstig voor pijn. Is onder behandeling geweest bij een psycholoog maar dit gaf weinig verbetering. Hij wil wel, alleen durft hij niet . Ik probeer minstens 1a 2x per week een poging te wagen, maar voel me vaak afgewezen. Om de seks leuk te houden hebben we 1x per week kaartjes avond. Hier staan opdrachten op zonder bezig te zijn met penetratie. Seks moet ook leuk blijven.
Ik houd zo veel van hem. Maar ik weet niet meer wat ik zou kunnen doen?

Hallo allemaal,

Ik weet niet of ik overdrijf, maar ik voel mij er in ieder geval niet goed door als ik er aan denk. Ik heb in de kamer een kunst sekslichaam gevonden, dus een kunstvagina, borsten en billen, het had geen hoofd. Toen heb ik het mijn man gevraagd en hij zei dat hij het gewoon een x geprobeerd had en het voelde als mastruberen. Hij is wel van de seksspeeltjes en probeert veel uit, voor mij had die destijds ook een vibrator gehaald maar ik vond het niet fijn. Hij vroeg mij daarvoor ook of ik dit soort seksspeeltjes leuk zou vinden en mijn antwoord was weet ik niet. Dus hij zei dat hij het voordat hij het mij liet zien even zelf wilde proberen. Maar goed voor mij voelt het gewoon heel raar.. alsof hij is vreemgegaan en ik voel gewoon pijn :(
Vinden jullie dit een seksspeeltje en zien jullie het als masturbatie of is het wel deels vreemdgaan?

Ik en mijn man zijn 6jaar samen. Geen kinderen.
Ik heb de eerste 2jaar een "normaal" libido gehad... sindsdien nihil. Ondertussen 1j gestopt met anticonceptie geen verbetering. Ik en mijn man praten er enorm veel over zoeken samen een oplossing.

We hebben alles geprobeerd. Mezelf pushen om seks te hebben om zin te hebben, samen porno kijken, alleen porno kijken, ... ik heb nooit zin, geen verlangen.

Nu was ik opzoek naar viagra pillen en door het een na het ander op te zoeken las ik een wetenschappelijk artikel van universiteit gent. Seksuele disfunctie... alles in het onderzoek zei me meteen fuck ik heb daar echt alles "ja" aangevinkt. Men man durft soms zeggen dat het psychologisch is en dat kwetst mij. In het onderzoek stond ook dat er mogelijks gyneacologische oorzaken kunnen zijn. Een onderdeel was chronische buikpijn toen ik daar meer info over opzocht (wetenschappelijke onderzoeken etc) kon ik weer op alles "ja" aanvinken. -bijna dagelijkse soorten buikpijn die zich telkens op andere manier uitten... -bekkenpijn - blinde darm - krampen - steken - lage rugpijn. Wisselend van obstructie naar diarree, aambeien of blaasontsteking ik kan op alles ja zeggen... is het niet het ene dan heb ik de andere dag wel last van het andere. Dat was altijd normaal gevoel voor mij "mijn lichaam was altijd zo".

Heb ik teveel opgezocht?
Of heb ik eindelijk een deftige link van al mijn problemen? Is het psychologisch of misschien toch niet?

Gaat een dokter mij geloven? Vaak vanaf je zegt ik heb opgezocht stoppen ze je zin al.

Ik weet echt niet wat doen.

Iemand zelfde ervaring of tips?

Ik vind de vriendin van mijn vrouw zo super lekker fantaseer veel over haar wordt gek van verlangen een trio wil mijn vrouw niet met haar wat nu stiekem een keer afspreken met haar ?

Al ruim 20 jaar samen en al een jaar of 10 problemen met intimiteit.
Het begon met erectiestoornissen, 1x bij de dokter geweest, viagra gehad.... weinig resultaat.
Intimiteit werd steeds minder, hij wilde wel eens wat andere dingen proberen, maar zonder zoenen en strelen wordt ik niet zo opgewonden, en hij wilde er liever geen moeite voordoen.
Dus ben ik saai.....
Laatste 4x intimiteit, nam ik initiatief, bevredigde hem oraal, met wat moeite, maar hij vond het fijn......alleen ik kreeg helemaal niets behalve gesnurk.
Laat nu maar zitten.... het hoeft van mij niet meer met hem, maar ik heb wel behoeften......tja....we zwijgen als broer en zus.

Ik heb erg de neiging om vreemd te willen gaan.
Terwijl ik weet dat het fout is en ik het daarom ook wil laten.
Is het iets wat heel erg aan me trekt.
Ik schaam me er voor en veroordeel me er zelf ook voor.
Maar neemt niet weg dat het verlangen er is.
Mijn vriend verdiend dit niet...
En we praten er over.
We gaan hulp zoeken, maar ik vind monogaam zijn, misschien dan toch niet mijn ding.
Erg verwarrend is het allemaal.
Wou dat ik normaal was, maar wat is dat.

Mijn vriend en ik hebben best een goed seksleven. Dit is geen standaard huis tuin en keuken seks. Hij is best ervaren en ik wat minder. Ik heb veel ervaringen opgedaan sinds we samen zijn. Experimenteren met verschillende speeltjes. Me eigen opnieuw leren kennen en ontdekt om het zo maar te zeggen. Ik ben best ruimdenkend en laat nieuwe dingen ook op me af komen. Niet veel dingen zijn te gek en ben vind ik zelf best meegaand op dit gebied. Ook kunnen wij hier goed over praten. Nu zal je denken niks aan de hand maar toch loop ik tegen iets aan. Waar ik erg onzeker van word ik dat hij vaak nog de hand aan zich zelf legt kijkend naar porno. Terwijl ik altijd bereid ben voor seks of iets seks gerelateerd. Als ik dan naakt rond loop of naakt in bed lig dan raakt hij me niet aan of is hij afstandelijk. Dan gaat hij bijvoorbeeld naar beneden of douchen en blijft dan lang weg. Heb hem ook al eens betrapt. Hij steekt het dan weg en doet alsof er niks aan de hand is maar ik weet het gewoon. En als ik er naar vraag ontkent hij het ook niet. Als ik dan aangeef da ik er toch ben voor hem en naakt in bed lig en mij niet wilt krijg ik als antwoord ja iedere man doet dat. Ik geef dan ook aan dat het me heel onzeker maakt maar daar valt niet echt over te praten. Dit gebeurt steeds vaker voor mijn gevoel. Ik ben van nature al erg onzeker en deze situaties maken het alleen maar erger. Ben ik dan het goed genoeg voor hem? Ben ik niet aantrekkelijk genoeg? Sexy genoeg? Terwijl we echt op regelmatige basis seks hebben met elkaar. Ik weet ook niet waar ik op dat moment goed aan doe. Ben dan zo verbaasd en aangedaan dat ik er verdrietig en misschien ook wel boos om word. Verontwaardigd ook wel. Moet ik hem verder helpen? Het positief benaderen? Wat ik al eens gedaan heb en niet altijd goed uitpakt waardoor ik me nog slechter voel. Hem lekker verder laten doen en zelf met een rot gevoel mijn bed in gaan wetend dat hij op porno zich zelf aan het aftrekken is. Zit soms door deze dingen echt in een put. Ik hoop dat jullie advies of tips weten.

Liefs eveline

Mijn vrouw en ik hebben al jaren geen intimiteit meer. Ik heb erectiestoornissen. Erg vervelend. We leven meer als vrienden. Nu heb ik bekend dat ik wel klaarkom op fotoos van jonge meisjes. Mijn vrouw zelf had de hoop opgegeven, zodat ze met zelfbevrediging is begonnen. Dit had ik nooit achter haar gezocht. Uiteraard kan ik haar niets verwijten omdat ik dat zelf al jaren doe. En toch merk ik dat het me somber maakt. Voor mij een teken dat ik haar niet meer kan bevredigen in haar sexuele verlangens. We hebben dit helemaal open gegooid en proberen nu opnieuw een oplossing te vinden. We hebben wat speeltjes uitgezocht en hebben daar tot redelijke tevredenheid mee geexpirimenteerd. Maar het is niet genoeg. Ik betrapte haar op zelfbevrediging deze week. Ik ben zelf naar de huisarts gegaan voor een viagra recept. Die neem ik zaterdag en proberen daar samen een feestje van te maken. Toch zit me haar zelfmastrubatie niet lekker. Ik voel me totaal overbodig. Hoe moet ik hier mee omgaan. Enerzijds gun ik haar een heerlijke sex door zelfbevrediging, maar anderzijds heb ik er moeite mee. Hoe moet ik hier mee omgaan?

Hoi allemaal,

Mijn date kan helaas niet klaarkomen. Wel krijgt hij steeds een stijve als we het meerdere keren achter elkaar proberen. Maar klaar komen lukt niet. Nu maakt mij dit heel onzeker! Vind hij mij niet aantrekkelijk genoeg. Hij zegt dat hij dit nog nooit heeft gehad bij zijn vorige bedpartners. Dus het ligt aan mij!
Is niet kunnen klaar komen mogelijk doordat je de vrouw niet knap vindt??

Groeten sofie

Ik heb helaas niet zo veel zin in sex als mijn man. Al sinds we kinderen hebben gekregen (oudste is nu 10). Mijn man hecht veel waarde aan sex, zegt zich meer verbonden met me te voelen. Ik merk dat en voel dat enigszins ook wel zo. We doen het nu een keer in de week of eens in de twee weken.
Op momenten dat het hem te lang duurt tussen twee vrijpartijen in, zit mijn man continu aan me. Dat wil zeggen; aan mijn borsten. Steeds even in mijn shirt gluren, bh lospeuteren, handen onder mijn shirt, jurk omhoog trekken....
Van de week liep ik in bikini in de tuin (iets dat hij vaak genoeg roept, dat ik kleding uit moet doen) en toen wilde hij mijn topje losmaken. Ik werd kwaad. Ik wil dat niet. Blijf van me af. Ik ben meer dan mijn borsten of mijn billen. Geef me gewoon een kus. Omarm me. Zijn excuus is iedere keer: “laat me nou even”. Alsof het zijn speelgoed is waar hij recht op heeft om mee te spelen. Maar heet zijn míjn borsten en die blijven lekker in hun bh.
Ben ik hier verkeerd? Is het raar dat ik mijn man niet “zijn gang” laat gaan?

Even onze situatie schetsen, wij zijn al 8j samen en hebben 2 kinderen.
Naar mijn gevoel toe heb ik een goeie relatie, ik kan met mijn vriendin altijd praten en zie haar nog steeds doodgraag.

Maar wat ik tegen kwam maakt mij nu onzeker en heeft me toch geraakt..

Ikzelf heb een hoog libido. Mijn vriendin niet.
Enkele weken terug moest ik overuren draaien en was ik dus langer dan normaal weg van huis.
Toen ik toch ruim een uur vroeger of verwacht thuis kwam merkte ik op dat mijn vrouw porno had bekeken.

Mijn eerste reactie; leuk!!

Bij mijzelf dacht ik, laten we het gezellig maken. Ik fris me op en neem de masage-olie bij de hand.

Ga naar beneden, zegt ze dat ze moe is en liever geen sex heeft.

Ik voel me in deze wel gekwetst.

Graag jullie mening.

Ik ben nu 14 en ik trek mijzelf al af vanaf mij 13de alleen de laatste 2 keer toen ik klaarkwam had ik wel het gevoel dat ik klaarkwam maar ik had geen sperma wat ik normaal wel heb.

Weet iemand hoe dit kan.

Je raad het nooit, ben 70 jaar en heb 14 jaar een relatie.
Haar tegengekomen op datingsite, was het 1e jaar goed allemaal.
Samen gaan wonen ná 1 jaar latten en na ½ jaar samenwonen verdween de lust en aantrekking.
We zijn altijd goede maatjes gebleven, maar het is nu reeds 12 jaar lang een broer\zus relatie,
slapen apart en tóch gek van elkaar - alleen niét lichamelijk.
Zij vind dit ok, maar ik heb al die tijd tóch die lichamelijke warmte, passie, genegenheid, zoenen, strelen en fijne seks nodig.
Goed en begrijpelijk besproken met elkaar en ik heb tóch mijn lichamelijke behoeftes waar ik mee zit.
Besproken dat als ik alléén mijn gemis zou tegen zou willen komen bij een andere vrouw die in hetzelfde 'pakket' zit,
doch mijn partner vindt dit als 'zíj de lusten, en ík de lasten?'.
Begrijp ik zeker wel maar ik heb dus een ándere 'last', en daar zit ik dus in mijn eentje steeds meer mee.
Onlangs met haar nog besproken dat zij en ik een (belangrijk) stukje missen, voor haar niet een probleem.
Maar voor mij dus wél. Zij zou het begrijpen en oké vinden indien ik iemand tegen zou komen die mij álles kan geven, en zij zal akkoord gaan mocht ik met diegene 'verder' willen, wonen en leven.
Hele goede vrienden wil zij dán blijven, en ik eveneens.
Máár ik moet dán dat ene kostbare loslaten en dat andere rijker worden?, dat lijkt mij niet zomaar te kunnen. Herkent iemand zich hier in?, XX Ben.

Ik heb een fijne relatie maar we kunnen helaas geen seks hebben de gemeenschap lukt niet iets inbrengen bij mij gaat prima maar daarna houd het op lukt niet de angst is te erg ik vertrouw me vriend maar toch gaat het niet.ik zit er door heen hoop lotgenoten te vinden die zich herkennen ik wil er van af.

ik weet dus niet zo heel goed wat ik hier mee aan moet, maar ik zat in m'n vriend ze telefoon te kijken, wat absoluut niet goed is, maar goed.

Waarbij je dan misschien verwacht berichten van meiden te zien, zag ik een bericht van een jongen, aangezien ik hem niet kon, dacht ik is even kijken wie dat is.
Wat ik toen zag, schrok ik mezelf rot van, het waren seksistische gesprekken, waarbij de jongen vroeg of hij liever van bovenop of onderop was, de teksten die er toen voorbij kwamen en termen, heb ik zelfs even moeten gorgelen want daar wist ik niets van, maar zelfs heeft mijn vriend een foto gestuurd van zijn geslachtsdeel en vroeg aan de jongen of hij deze ook wilde sturen.

Wat moet ik hiermee aan, ik kan het niet uit m' hoofd zetten en heb ergens medelijden met het feit dat hij hier niet open voor uit durft te komen, ergens vind ik het heel lastig dit ook bespreekbaar te moeten maken. Mijn vriend is van islamitische afkomst en daarbij word dit absoluut niet getolereerd.

Ik denk niet dat hij volledig op mannen valt, aangezien ons seksleven niets te klagen heeft en ik weet dat hij voor onze relatie ook niet vies was van wat dames, wat te doen?

Help mij

Groetjes

Mijn vriend en ik zijn nu bijna 6 jaar samen en op vrijwel ieder vlak passen we perfect bij elkaar.

Ik voel me over een paar dingen alleen heel onzeker. 1. Ik ben van huis uit gewend om regelmatig tegen iemand te zeggen dat je van diegene houd. Mijn ouders, zussen en ik zeggen het regelmatig tegen elkaar. Mijn vriend is daar heel anders in, die ziet dat als een gegeven, als vanzelfsprekend en dat hoeft dus niet conitu gezegd te worden. Ik merk het echt wel in de kleine dingen, hij kan ontzettend lief voor me zijn. Maar toch zou ik het zo graag wat vaker van hem horen. We hebben er al meerdere gesprekken over gevoerd, maar hier is toch nog steeds niets in veranderd. Ik weet dat mijn eigen onzekerheid hierin ook een rol speelt, maar dat neemt niet weg dat ik me er soms ontzettend rot over voel.
2. In de slaapkamer mis ik ook vaak intimiteit. De seks die we hebben is heerlijk, maar dat is misschien 1x per 2 weken en ik moet altijd het voortouw nemen. Ik voel me regelmatig dan toch afgewezen en ik heb hier veel verdriet van. Ik voel me daardoor heel onaantrekkelijk. Dit is echter iets waarvan ik geen idee heb hoe ik het erover moet hebben met hem. Ik wil er graag over praten, maar... Hoe begin je over zoiets? Ik weet dat hij zelf heel onzeker was in bed, daar hebben we het in het begin van onze relatie wel over gehad, maar na 6 jaar vraag ik me af of dat nog steeds speelt of dat het nu iets anders is. Iedere keer als ik een poging doe om het erover te hebben loop ik vast.

Heeft een van jullie tips? Of heeft een van jullie misschien iets vergelijkbaars meegemaakt?

Is het raar om na een uurtje weer zin te krijgen?

Ik heb wel altijd vaak seks gehad met mijn partners. Meestal 1-2x per dag en het dubbele in het weekend. We doen een hoop gekke dingen om het spannend te houden hoewel het toch af en toe voelt alsof het niet genoeg voor me is. ik kan me geen dag herinneren dat Ik naar bed ging zonder zin te hebben in allerlei gekke seks ervaringen. Zelfde geldt voor wakker worden.

Zijn er mensen die dit herkennen? (Niet alleen het eerste jaartje als je gek op elkaar bent en alles nog nieuw is en Je verliefd bent).

Mijn partner en ik hebben nu ruim 15jaar een relatie, en 2 kinderen.
We hadden een normale seksuele relatie gemiddeld 1a2 keer in de week.
De laatste tijd erger ik mij alleen maar aan zijn behoeftes.
Hij is gesloten, praat niet over gevoelens en emoties maar is ook niet handtastelijk (als in aanraken, knuffelen etc)
Hier erger ik mij erg aan de laatste tijd.
Ik hou wel van knuffelen etc... en ook op seksueel gebied wind dit mij op.
Maar omdat de sex in de slaapkamer altijd hetzelfde is (hij kruipt tegen mij aan en wil dus sex) wil ik geen sex meer of zo gezegt ik raak totaal niet opgewonden.
Ik voel mij door zijn gedrag ook erg onzeker.
En heb het gevoel dat mijn verlangens en mijn genot er niet toe doen.
Omdat hij erg gesloten is en absoluut geen prater weet ik niet hoe ik hier mee om moet gaan.
Ik ben bang hem misschien te kwetsen...
Hij is nooit van het knuffelen geweest... dus hoe kan ik dit van hem verwachten?

Mijn vriend en ik zijn nu 4 jaar samen maar onze seksuele relatie is nooit voor mij echt fijn geweest.

Eerst had ik veel pijn bij de seksuele handelingen en de seks zelf.
De oorzaak hiervan waren we al achter gekomen en toen ging de pijn weg.

Maar toen kregen we er weer een nieuw probleem bij.
En dat probleem is dat ik helemaal niet meer opgewonden raakte van mijn partner.

Dit maakte mijn partner erg onzeker kon ik merken.
En mij natuurlijk ook.

Zelf denk ik dat het komt dat ik niet meer opgewonden raak van hem doordat ik alles moest voor zeggen wat hij moest doen.

Je voelt je meer een school juf dan een vriendin op dat moment.
Zelf denk ik daarom dat de opwinding weg ging bij mij.
En ook denk ik dat hij niet de juiste (DINGEN) deed bij mij om mij opgewonden te maken.

Want ik ging me meer irriteren aan de dingen die hij deed dan dat ik het fijn vond.

Jullie begrijpen vast dat dit een groot probleem is in onze relatie.
Vooral als je echt later verder wil met elkaar en een toekomst wil.

Ook zijn er daardoor echt dingen veranderd in onze relatie.
Mijn partner is erg onzeker geworden en vraagt constant om bevestiging of ik nog van hem hou of hij vraagt of ik hem nog lief vind.

Wij zijn zelf van plan om hulp te gaan zoeken.
Want wij komen er echt niet meer uit en weten echt niet meer wat we moeten doen.